Over grunts gesproken: bassist Raphael Couturier is de man die de demonenstem verzorgt, maar die hoor je erg weinig. Van de
negen tracks op "Killing Process" zijn er namelijk vier volledig instrumentaal en kennen de overige nummers eveneens lange
instrumentale passages. Het is door middel van die stukken dat de band zich op zijn best toont; net als op goede progmetal
albums staan de nummers bol van het technische gitaarwerk en intrigerende ritmische afwisselingen. Tijdens het luisteren naar
dit album bedacht ik me herhaaldelijk dat dit ongeveer moet zijn hoe Dream Theater had geklonken als het een Death Metal band
was geweest. Met nadruk op 'ongeveer', want met deze vergelijking zet ik Carcariass op een te hoog voetstuk.
Om je wat te helpen deze band binnen het Death Metal genre te plaatsen, vergelijk ik Carcariass met de latere Death en zou je deze muziek gerust kunnen omschrijven als progressieve, melodieuze Death Metal.
Om nou alle nummers afzonderlijk te behandelen lijkt me een beetje onzinnig. De composities zijn min of meer aaneenschakelingen
van aparte stukken, met weinig samenhang. Deze eigenschap is echter niet hinderlijk, want het zijn goed lopende nummers die
structureel gezien enigszins aan die van het geweldige Opeth album "Morningrise" doen denken.
Over de productie ben ik erg te spreken. "Killing Process" heeft een heerlijk heldere sound en alle instrumenten komen door
de vlekkenloze mix uitstekend tot hun recht. Afgezien van de zware bassdrums en het af en toe opduikende Gteborg-gitaarwerk
ontstijgt Carcariass tijdens de instrumentale passages het Death Metal genre en maakt de band met deze release zeker kans om
ook metal-liefhebbers buiten dit genre aan te spreken.
Daarom luidt mijn eindoordeel: "Killing Process" is het overwegen waard voor allen die van melodieuze, technische metal
houden en een vleugje Death Metal wel kunnen waarderen.
Tracklist:
1. Watery Grave
2. Tragical End
3. Killing Process
4. Mortal Climb
5. Earth in Sorrow
6. Winds of Death
7. Burn in Peace
8. Under Concrete
9. Lost in Agony