Het album is een bonte mengeling geworden van agressie, wisselende emoties en freakyness. Tevens hebben de nummers stuk voor stuk een refrein wat blijft hangen. Er worden echter door Tankian geen echte nieuwe paden bewandeld. Eigenlijk blijkt nu pas hoe groot de invloed van deze zanger is op het geluid van SOAD. Mede daarom heb ik het gevoel dat enkele nummers best leftovers van SOAD kunnen zijn. Geweldige nummers als Money en The Unthinking Majority hadden ook op Hypnotize (2005) kunnen staan, maar een uitstekend nummer als Praise The Lord And Pass The Ammunition wellicht weer niet. Verdere aanraders op het album zijn de nummers Lie, Lie, Lie, de single Empty Walls, en Feed Us. Serj Tankian heeft op dit album de meeste instrumenten zelf ingespeeld. Alleen voor de drums heeft hij onder andere de hulp ingeroepen van niemand minder dan John Dolmayan (inderdaad de drummer van SOAD, waardoor de vergelijking met SOAD natuurlijk helemaal rond is).
Er zijn ook zeker verschillen met SOAD waarneembaar. De gitaren klinken bijvoorbeeld over de gehele linie veel minder metal dan bij SOAD, en verder wordt op veel nummers een piano gebruikt. Daarnaast ligt het tempo bij de meeste nummers lager dan bij SOAD, waardoor de zangkwaliteiten van Tankian toch wat meer naar voren komen.
Resume, Serj Tankian going solo klinkt niet compleet anders dan SOAD. De zanger heeft zeker geen vervolg gemaakt op Mesmerize/ Hypnotize (2005), en Tankian is ook niet in staat SOAD te overtreffen. Serj Tankian bewijst echter wel dat hij ook alleen in staat is om een zeer goed album neer te zetten.
Tracklist:
1. Empty Walls
2. The Unthinking Majority
3. Money
4. Feed Us
5. Saving Us
6. Sky Is Over
7. Baby
8. Honking Antelope
9. Lie Lie Lie
10. Praise The Lord And Pass The Ammunition
11. Beethovens C***
12. Elect The Dead
