Je moet van heel goede huize komen, wil je kunnen overtuigen met een louter instrumentaal album in de metalwereld. Dan moet je ervoor zorgen dat je genoeg technische bagage hebt, idee�n ten volle kan benutten, genoeg interessante thema�s kunt verzinnen �n moet je ook oppassen dat je niet te lang aan ��n melodie verspilt, maar ook dat de songs als een geheel overkomen en ook niet te bombastisch worden. Ik geef toe dat het bijna een �mission impossible� is.

Maar dit Zweedse / Engelse project komt er gelukkig vanaf met enkel wat kleerscheuren en blauwe plekken. Een missie die dus wel redelijk geslaagd is, maar toch ook niet echt overtuigend is gelopen. De drie muzikanten putten vooral inspiratie uit melancholische rock en atmosferische doom en proberen zo een droomsfeertje neer te zetten in enkele lange songs. Af en toe lassen ze gelukkig ook wat tempowisselingen in en komen er enkele riffs met progressieve trekjes langs.

Zowel fans van Opeth als oude Anathema vinden misschien wel hun ding in de geschapen droomwereld van Sepia Dreamer. Maar voor ondergetekende mist de muziek toch nog wat spanning en komen er enkele oersaaie passages langs zodat je stiekem toch wel een zanger mist.

Tracklist:
1. Gateway
2. The Exposition
3. Development
4. Capitulation