Na in het verleden enkele demos en splits met Baphomets Horns en Mantak uitgebracht te hebben, heeft Amptator dit jaar hun eerste volledige album uitgebracht en daarmee de eerste stap gezet op weg naar een serieus repertoire. Met Deathcult Barbaric Hell laten deze twee Amerikanen duidelijk horen wat ze in hun mars hebben; hun black metal wordt vol overtuiging gebracht. Subtiliteit is overboord gegooid en dit duo gaat keihard los.
Ik moet bekennen dat ik er na de eerste luisterbeurt niet bijzonder van onder de indruk was. Het kwam erg op me over als de zoveelste band die een standaardformule gebruikt en daar zitten we eigenlijk niet op te wachten. Bij de tweede luisterbeurt begon het me toch enigszins te pakken. De melodien sloegen opeens aan en de rechtlijnigheid van het album begon zijn charmes te vertonen. In een kleine 40 minuten krijg je elf nummers te verwerken die onderling niet bijster veel van elkaar verschillen, maar toch even blijven boeien door de felheid waarmee ze gebracht worden en de simpele opzet ervan. Niet te veel experimenteren, moet de band gedacht hebben, dan kan er ook niet veel mis gaan.
In zekere zin kan je ze gelijk geven, want dit album mag er zijn. Het is duister, hard en snel. De wat troebele productie past uitstekend bij de muziek die ze maken en de gecontroleerde chaos die je soms in nummers hoort, pakt verrassend goed uit. Ook de dissonante riffs in Sarin Death Vengeance en die lekkere melodieuze lijntjes in Creed Of Persecution mogen er zeker zijn. Een ander positief punt is dat, ondanks de simpele opzet, dit geen hapklare brok geworden is die bij een breed publiek aan zal slaan en ook daar kan ik wel waardering voor opbrengen.
Daar tegenover staat weer dat het album net iets te veel eenheidsworst is. Een vaak gebruikte formule oppakken brengt zo zijn risicos met zich mee en dat is iets dat Amptator verweten kan worden. Beter dat ze er iets origineels van zichzelf in hadden gestopt, dan klakkeloos overnemen wat anderen al eerder gedaan hebben. Ondanks dat, ben ik eigenlijk best tevreden over Deathcult Barbaric Hell. Hoewel het geen topper is, doet dit album vermoeden dat we in de toekomst nog wel eens wat leuke dingen van deze band kunnen gaan verwachten.
Tracklist:
1. Rape Kill Annihilate
2. Gutterslut
3. Sarin Death Vengeance
4. Obliteration
5. Massacre Bloodhate
6. Slaughter Of The Innocent
7. With Hate
8. Extinction Deathmarch
9. Complete Butchery
10. Feasting On Vermin
11. Creed Of Persecution
