De EP bevat 6 nummers, 4 nieuwe, een remix van de op zijn eerste album verschenen song King Of The Nordic Twilight en een cover van de grondleggers van het powermetal-genre Helloween, in de vorm van I'm Alive. Dat laatste nummer verschijnt ook op Helloween tribute-album, dat The Keepers Of Jericho gaat heten.
Voor de vocalen had Luca net als op zijn vorige solo-album de beschikking over Olaf Hayer, die normaal in maar liefst drie bands speelt (oa. Dyonisus). Gelukkig had hij nog wel tijd over voor dit project, want ik vind zijn stem veel beter klinken dan die van Fabio Lione. Het keyboard werd bespeeld door ene Miro, de drums door Robert Hunecke-Rizzo, die ook in Virgo en Heaven's Gate speelt.
De EP begint wat ik het hoogtepunt van de cd vind, de song Demonheart. Aan het begin meteen kippenvel-oproepende zang, waarna 5 minuten lang agressieve zang wordt afgewisseld met hoge, rustige zang van zowel Hayer als een koor.
Instrumentaal gezien valt vooral de afwezigheid van keyboards op. Worden we bij Rhapsody getrakteerd op een overkill hieraan, hierbij is het meeste werk weggelegd voor de gitaar en bas. De invloed die Alex Starpoli bij Rhapsody heeft wordt zo wel heel duidelijk.
De muziek zelf ligt niet zo heel veel van Rhapsody af, hoewel het op het papiertje dat bij de promo-disc zat ineens symphonic space metal wordt genoemd, opent deze EP met een ijzersterke, geniaal opgebouwde powermetalsong.
Het tweede numer heet Prophet Of The Last Eclipse en verschijnt, net als het vorige nummer, op het volledige album dat binnenkort te krijgen is.
Het nummer zelf begint een beetje klassiek, wordt daarna wat agressiever, waarna in het refrein de goddelijke zangkwaliteiten van Hayer aan het licht komen. Loepzuivere uithalen richting omhoog, maar dan zonder het irriterende accent dat we van andere Duitser kennen. Langzame vocal-lines ondersteund door razendsnelle tak-tak-tak drums, precies wat ik zo geweldig vind aan de meeste powermetal. Nummertje drie, Rondeau In C Minor, is een instrumentaal tussendoortje, waar acoustische gitaar, fluit en een ondefinieerbaar strijkinstrument met elkaar worden afgewisseld. Leuk idee, maar het sluit niet echt aan bij de intro van het eropvolgende nummer Black Realms Majesty. Ook die gaat niet op het solo-album komen, en is dan ook een goede reden om deze EP te kopen. Het betreft een rasechte Rhapsody-song, waarbij de aspecten van zowel het oude (Dawn Of Victory) als het nieuwe (Power Of The Dragonflame) in het nummer terugkomen. Halverwege het nummer wordt er een regel gezongen door een vouw,. wat heel afwisselend overkomt.
Bij King Of The Nordic Twilight moet ik meteen denken aan een donkere kroeg waar op grote houten tafels de polka wordt gedanst, met grote potten bier die in het rond vliegen en een bandje dat in een hoek staat te spelen. Het nummer, dat inderdaad een edit-versie is van het al eerder verschenen nummer, heeft een zo opzwepend ritme dat dit wel live gespeeld moet worden. Hoewel hij niet zo heel erg verschilt van het oudere nummer heb ik toch een voorkeur voor deze versie. Als laatste krijgen we zoals gezegd de cover van Helloween's I'm Alive te horen. Ik ken het origineel niet, maar moet zeggen dat dit een prima vertolking is, waarbij Luca er een heel eigen sound aan heeft gegeven zonder daarbij het kenmerkende Helloween-sound ook maar een moment uit het oog te verliezen.
Al met al een beresterke EP, alleen zijn twee nummers die we nog niet kenden en ook niet op het volgende album of een tribute-album gaan horen wat aan de magere kant, zeker na wat hij bij Rhapsody heeft gedaan met Rain Of A Thousand Flames (42 minuten nieuw materiaal).
De enige redenen om deze EP te kopen zijn Black Realms Majesty, en misschien de Helloween-cover voor de echte Luca-fans die daarvoor niet het hele tribute-album willen kopen. Hoewel er prima nummers op staan komt Demonheart hiermee toch niet verder dan een dikke zeven.
Tracklist:
1. Demonheart
2. Prophet Of The Last Eclipse (edit)
3. Rondeau In C Minor
4. Black Realms' Majesty
5. King Of The Nordic Twilight (edit)
6. I'm Alive
.jpeg){kind=small}
