Over naar de muziek dus, want die is uiteindelijk het belangrijkste. Immers, bij dezelfde film score metal van Rhapsody kan het verhaal voor de meeste fans ook gestolen worden. Wat betreft de muziek op War Of The Gods is Derdian enigzins gevalueerd, maar ook weer niet. De nummers zijn symfonischer, sneller en de composities zitten beter in elkaar. Hier speelt een band dat dit keer echt goed gezeten heeft voor het schrijven van de nummers. De symfonische metalfans die niet genoeg van dit genre kunnen krijgen en houden van dikke Italiaanse accenten, mogen van mij meteen naar de winkel rennen
Echter, Derdian is flink gekelderd wat originaliteit betreft. Op de vorige cd klonk het nog wel eens lekker stevig en ging men wel eens richting Judas Priest-achtige heavy metal. Dat is dit keer niet het geval en klinkt men als power metal-band nummer zoveel. De nummers luisteren lekker weg, maar eigenlijk gingen mijn oren pas echt spitsen tijdens Back To The Crystal. Een heftig, duister werkstukje en duidelijk de uitschieter van de cd. Helaas mist het album meer van dit soort nummers, waardoor de rest helaas als eenheidsworst voorbij komt. Maar goed, verder is het kwalitatief dik in orde. War Of The Gods kan zelfs aangeraden worden aan de mensen die graag nog eens wat 'hollywood metal' willen horen zoals Rhapsody dat in zijn begindagen nog maakte.
Tracklist:
1. Overture
2. New Era
3. Betrayer
4. I Don't Wanna Die
5. Golstar's Rage
6. Why
7. Back To The Crystal
8. Immortal's Lair
9. The Hunter
10. Before The War (instr.)
11. War Of The Gods