Een ding is duidelijk na enkele luisterbeurten: de discussies die Darkthrone met zijn vorige album deed veroorzaken, zullen ook nu niet verstommen. De band grijpt meer dan ooit terug naar haar muzikale voorbeelden, die diep in de jaren 70 en 80 geworteld zijn. Smerige punk, garage rockn roll en ouderwetse heavy metal dus, overgoten door een typisch, pikzwart Darkthrone-sausje. De band maakt muziek voor zichzelf en geeft er geen zak om of dat de luisteraars aanspreekt. Tegelijkertijd zorgt die instelling er juist voor dat Darkthrone geen parodie op zichzelf wordt, maar na al die jaren nog steeds oprecht en energiek klinkt.
Opener These Shores Are Damned klinkt nog vrij traditioneel en zal ook de fans van het oudere werk kunnen bekoren. Met nummers als Canadian Metal, F.O.A.D. en met name het geweldige Raised On Rock laat de band echter wederom een andere kant van zichzelf horen (niet toevallig allemaal nummers waarop Fenriz de zang voor zijn rekening neemt). Het is niet voor niets dat de onlangs verschenen EP New Wave Of Black Heavy Metal heet, want de muziek klinkt als traditionele metal met een black metal-productie en dito houding. Meer dan eens doet de muziek mij denken aan Countess (en dan met name het Spawn Of Steel-album dat eveneens een ode aan oude metal is).
Maakt dit alles F.O.A.D. nu de moeite waard? Dat ligt er dus aan. Wie The Cult Is Alive (net als ik) een meesterlijk album vindt, kan dit nieuwe album blindelings aanschaffen. Het album is in feite net zon dikke middelvinger naar critici en zogenaamde old school fanaten als zijn voorganger. Diezelfde critici zullen ook op dit nieuwe album weinig van hun gading vinden. F.O.A.D. zal voor mij niet album van het jaar worden, maar is wl wederom een bewijs dat Darkthrone nog steeds in staat is geweldige albums te maken.
Tracklist:
1. These Shores Are Damned
2. Canadian Metal
3. The Church Of Real Metal
4. The Banners Of Old
5. Fuck Off And Die
6. Splitkein Fever
7. Raised On Rock
8. Pervertor Of The 7 Gates
9. Wisdom Of The Dead
.jpeg){kind=small}
