Drie jaar geleden was ik lichtjes onder de indruk van de debuut EP van het Nederlandse The Saturnine. De progressieve rock zat wel leuk in elkaar en enkele refreinen bleven gemakkelijk hangen. En om maar direct met de deur in huis te vallen: ik ben niet echt gecharmeerd van de nieuwe EP getiteld The Winter Years. Muzikaal zijn de nieuwe songs wel aardig, maar nieuwbakken zanger Matty Pritchard (een Amerikaan zowaar) irriteert me met zijn gebrek aan vocale kracht. Hij is niet d� zanger die The Saturnine kan laten doorbreken naar h�t progrockpubliek want daarvoor is hij veel te doordeweeks.

Het siert de heren dat ze geloven in hun mooi klinkende muziek, maar als je dit vergelijkt met grote genrenamen dan moet iedereen wel toegeven dat dit vrij matig is. Leuk als je een provinciegenoot bent en deze band kunt aanschouwen in het lokale caf�, maar na drie jaar te wachten op een nieuw product ben ik als veelverwachtende muziekfanaat eerlijk gezegd gewoon teleurgesteld.

Tracklist:
1. Let The War Begin
2. Gone
3. Hellbent
4. Summer Requiem