Het instrumentale nummer Warhead is typerend voor het tweede volledige album van Truckfighters. Met een serie Black Sabbath-achtige gitaarriffs baant het Zweedse viertal zich een weg, totdat na anderhalve minuut de band een weergaloze riff en vette groove te pakken heeft. Voordat je de kans krijgt om eens flink je haren te laten wapperen, verandert plotsklaps echter de sfeer van het nummer en zetten de heren een kalme, psychedelische jam � la Planet Caravan in, sporadisch onderbroken door een felle gitaaruitbarsting.

Zo wisselt Truckfighters op het hele album logge, traditionele stoner rock in de stijl van Kyuss en Dozer af met dromerige passages. De vrachtwagenvechters vervolgen daarmee de koers die ze op het eerste volledige album Gravity X uit 2005 insloegen, al was die cd een stuk toegankelijker. Phi is een groeiplaat, die een aantal luisterbeurten nodig heeft voordat de songs houvast beginnen te krijgen. Dan blijken niet alleen afwisselende rockers als Kickdown, Atomic en Slacken, maar ook het rustig opgebouwde Dysthymia en het tien minuten lange Chameleon sterke composities.

Een genre-overschrijdende hoogvlieger is Phi niet, maar als je op zoek bent naar goede fuzz rock met de nodige afwisseling ben je bij Truckfighters nog steeds aan het juiste adres.

Tracklist:
1. Atomic
2. Fortyeight
3. Kickdown
4. Chameleon
5. Dysthymia
6. Slacken
7. Warhead
8. Traffic
9. Slides
10. The Game