Hyems, zult u misschien denken, moet ik dat ergens van kennen? Als ik u vertel dat de band vorig jaar nog Hiems heette, gaat er vast een lichtje bij u branden. Niet de Italiaanse Hiems, bekend van Cold Void Journey, maar de Duitse, die in het verleden releases als Freiheit & Pest en The End Of The Rising Fall uitbracht. Jammer h. Verwarring tussen beide bands was de reden om de naam te veranderen. Verstandige zet, maar wel een beetje aan de late kant, heren. Wat Hyems te bieden heeft is een melodieus soort metal, dat grenst aan black metal. Zelf zegt de band dat invloeden van Watain, Marduk, Belphegor, The Black Dahlia Murder en Naglfar te horen zijn. In het geval van de laatste twee: misschien, maar voor de rest kunt u zich hier beter maar niets van aantrekken.
Hyems nieuwe album Antinomie is goed voor 45 minuten aan melodieuze black metal met wat death metalinvloeden. De meeste black metalfans zullen dit album links laten liggen, maar dat neemt niet weg dat het best aardig is. Met twee gitaristen aan boord, is er voldoende ruimte om te spelen met een flink aantal melodietjes. Een leuk voorbeeld daarvan is het Oosters-klinkende melodietje in Als Ob Es Einen Morgen Gebe. In combinatie met de grunt die je hoort, doet het heel even aan Nile denken, maar dat gevoel is snel weg, als het nummer vordert. Zo wordt er nog wel meer gespeeld op dit album. Intensief drumwerk, black en death metalvocalen, rustige, sfeervolle passages, versnellingen en vertragingen zorgen voor een aardig afwisselend album, instrumenteel gezien.
Zoals ik al eerder zei is dit een aardig album, maar pakken doet het je voor geen meter. Qua instrumentbeheersing en afwisseling is het prima, maar de sfeer wordt niet goed overgebracht. Je hebt geen aparte sfeercrerende melodien, die met enige regelmaat terugkeren; geen vastigheid. Het lijkt alsof de band zoveel mogelijk wil experimenteren met allerlei geluiden, intensiviteit en complexiteit. Dat doen ze niet slecht, maar het komt het album niet ten goede; er zit daardoor geen duidelijke lijn in. Eindoordeel: een redelijk album.
Tracklist:
1. Praeludium
2. Syphilisation
3. Dekadencia
4. Tum Hiems (Carmen Extulit Horridulum)
5. Unantastbar
6. Hiems Atra
7. Als Ob Es Einen Morgen Gebe
8. Vater, Ich Brenne
9. Storgerausch
10. Serum 144
11. Extroductio
