Het feit dat Helstar een tijd geleden weer bij elkaar kwam was een zeer heugelijk feit. Geen zijsprongen meer van de heer Rivera die bol stonden van verwijzingen naar de band waar altijd zijn hart gelegen heeft. Niet dat die zijsprongen tot slechte zaken hebben geleid. Integendeel. Natuurlijk zijn er de talrijke zangtaken die de man vervulde bij Destiny's End, Seven Witches, Killing Machine, Vicious Rumors en een waslijst andere bands. Allemaal fantastische prestaties, maar Rivera heeft eigenlijk nergens zo gepassioneerd en emotioneel geklonken als bij Helstar. Hij kwam dichtbij op de fantastische enige release van Distant Thunder, maar dat was stiekem gewoon het zesde album van de Texaanse grootmacht.

Nu zijn we echter bij het begin teruggekeerd. Het is 1984 en uit Engeland komen nog immer veelbelovende heavy metal klanken overgewaaid. Ook in de VS heeft een groot aantal bands de tanden in het tijdloze muziekgenre gezet. Helstar is ��n van deze bands. We mogen gerust stellen dat deze band toch wel behoort tot de grootvaders van de US metal. Verschil met het Europese geluid was de duistere benadering van de muziek. Geen vrolijke meezingrefreintjes of blije uitspattingen, maar behoorlijk progressieve stevige heavy metal die met veel technische kundigheid in elkaar was gezet. Het jaar 1984 was het jaar van het verschijnen van Burning Star.

Daar mag men heden ten dage, 23 jaar later nog best wel even bij stil staan. Een klassieker van formaat die veel van de matig geproduceerde Amerikaanse rommel uit die tijd omver blies.
Wat we horen is een mix van het enigszins door Iron Maiden gestarte Engelse heavy metal geluid met een behoorlijk technische inslag. Tegendraadse complex opgebouwde riff passages, gierende uithalen en kenmerkende gitaarsolo's laten nog altijd niets van de luisteraar over. Neem het titelnummer of het daaropvolgende Towards The Unknown. Klassieke metalnummers die eigenlijk niet de erkenning kregen die ze verdienden. Persoonlijk ben ik enorm gecharmeerd van de sferische benadering die sommige nummers op het album een episch karakter meegeven. De fundering is uiteraard stevige riff geori�nteerde heavy metal, maar qua arrangementen heeft deze band altijd een tik van de molen gehad. Heerlijk is het om op verrassende momenten een tempowisseling te horen of je te laten overdonderen door een subtiel geplaatste roffel. Hoewel de productie naar hedendaagse maatstaven niet meer om over naar huis te schrijven is, heeft het ouderwetse organische karakter zeker een bepaalde charme.

In objectief opzicht is dit misschien niet de beste plaat die Helstar ooit maakte, maar epische krakers als Run With The Pack hebben ook vandaag nog niets aan kracht ingeboet. Ja, het klinkt gedateerd, maar op het gebied van songwriting is gewoon te horen waar menig hedendaagse US metal band de mosterd vandaan haalt.

Ben je als jongeling gewoon verknocht aan ouderwetse heavy metal met een progressieve inslag, dan kan je alsnog blind tot aanschaf overgaan. Hip en trendy? Verre van, maar wat blijft het lekker om deze klassieker z'n rondjes te laten draaien.

Tracklist
1. Burning Star
2. Towards The Unknown
3. Witch's Eye
4. Run With The Pack
5. Leather And Lust
6. Possession
7. Shadows Of Iga
8. Dracula's Castle