De eerste slachttrack heet "Shit is All..." en laat weinig aan de verbeelding over. Het begint met vreemde, Industrial-achtige
geluiden en plots wordt het ijs gebroken met vette riffs en een monsterlijke grunt. Een zeer nerveus nummer, wat met name komt door de onverwachte tempowisselingen en breaks. De vocalen zijn totaal geschift: naast grunts horen we ook een wanhopige, jankende krijs en vreemde wisselingen in zangstijlen Een indrukwekkend nummer dat het jachtseizoen op veelbelovende wijze opent.
In "Industrial Soulgrinding" horen we flink wat Hardcore invloeden. Een stevig en pakkend nummer dat eigenlijk neerkomt op Metalcore met zware grunts en een thrashy passage.
"Vale of Tears" is een badass van een opzwepend nummer met enkele groovende stukken en uitstekende riffs. Maar het is niet het sterktste wat Suffocate te bieden heeft, want de vierde track "Subliminaly Influence" is pas echt een afstraffende schop tegen je reet. De vocalen zijn erg intensief en ze worden op een manier gebracht die je ook vaak hoort bij agressieve, pissed-off Hardcore bands. Suffocation heeft een soortgelijke attitude en de heren schuiven hun ongenoegen niet onder de tafel; hun muziek is voor hen duidelijk een uitlaatklep, evenals een instrument om de tekortkomingen van de maatschappij aan de orde te brengen. Het is jammer dat er geen lyrics met de promo werden meegezonden, want ik zou wel eens willen weten waar ze zo over razen en tieren. Wederom treffen we een sterk nummer aan in de vorm van "Why?". Het uit de Hardcore en Punk bekende 'geschreeuw van een groep boze kerels' wordt ook weer effectief gebruikt, net als een somber gemompel tijdens een groovende passage. Het is erg onduidelijk wat er gezegd wordt, maar af en toe kun je duidelijk een "fakking!" onderscheiden. Jammer dat het nummer zo kort is, maar dat hoort nou eenmaal bij het genre.
"Wodkaind of Wodka" (merkwaardige titel) hakt er flink in, maar desondanks is het een vrij melodieus nummer dat je snel door
hebt. Dat vind ik de grote kracht van Suffocate, de kunde om vrij eenvoudige nummers te schrijven die door de melodieuze riffs
en opvallende uitbarstingen van vocalen goed in je geheugen blijven zitten, maar ook technische eisen stellen en door de
aanwezige onverwachte wendingen niet het gevaar lopen door de kritische luisteraar als 'te gemakkelijk en te simpel' te
worden gebrandmerkt. Een aangename afwijking van de huidige "Mathgrind" trend, wat inhoud om zo technisch en bruut mogelijk
te spelen, zodat de luisteraar er geen touw aan vast kan knopen. In dit nummer duiken wederom vervormde, mechanische vocalen
op.
Dan volgt een agressief nummer, genaamd "I Have No Right". De zanger spuugt z'n grunts uit over het snelle tempo en de
thrashy riffs, en dit nummer ademt een ware straatpunk sfeer uit. Suffocate omvat zoveel meer dan je zou denken na een blik
op een typisch Death Metal logo.
"Mindnet" begint met een stukje uit de film "The Matrix". In dit nummer komt het elektronische aspect van de band naar voren
en de vervormde vocalen die vaag aan Vovod doen denken passen uitstekend bij de 'cyber-angst' sfeer van dit nummer. Ik
meende ergens te lezen dat de heren liefhebbers zijn van Fear Factory, wat je enigzins terughoort in het gebruik van een
Burton C. Bell-achtige zangstem.
"Human Contrast" is een zwaar opgefokt nummer dat de tofste riffs kent die ik op dit album gehoord heb. Op een geven moment
begint n of andere gast door het nummer te praten, maar helaas is het niet te verstaan.
Een waar Death/Grind nummer, "No More!", heeft de tiende positie ingenomen. Het refrein is gaaf en naast de overheersende
grunts horen we ook weer de huilerige krijs. We horen wat beklemmende, chaotische stukken, die over het algemeen vrij
schaars zijn op "Lust For Heaven".
Het titelnummer sluit de cd af. We horen onheilspellende riffs en ook weer het creepy gemompel dat in "Why?" opdook.
Filmsamples worden op een effectieve manier gebruikt en dit verontrustende nummer benadrukt de duisterheid van het album.
Het laatste deel van deze track bestaat uit een outro, in de vorm van kille elektronische geluiden en vage samples van
stemmen. Prima werk.
Het mag inmiddels wel duidelijk zijn dat ik dit uitstekende Death/Grind album een verplichte aanschaf vind voor de liefhebbers van het verdorven genre. De laatste tijd ben ik een beetje moe geworden van al die middelmatige Death Metal albums die iedere maand weer uitkomen, maar een release als "Lust For Heaven" herinnert me eraan dat het de moeite zeker waard is om het genre in de gaten te houden en dat je daar n keer in de zoveel tijd een waardevolle beloning voor krijgt. Deze cd is zo'n beloning, en ik kijk met oprechte anticipatie uit naar het volgende album van Suffocate.
Tracklist:
1. Shit Is All...
2. Industrial Soulgrinding
3. Vale of Tears
4. Subliminaly Influence
5. Why?
6. Wodkaind of Wodka
7. I Have No Right
8. Mindnet
9. Human Contrast
10. No More!
11. Lust For Heaven