Aangezien er naar mijn mening teveel bands in deze stijl rondlopen die niets nieuws bieden en maar voortborduren op het succes van de genoemde pioniers uit Gteborg, ben ik een beetje skeptisch geworden en niet snel meer onder de indruk. Laten we maar eens gaan kijken of "Imbalance" nog de moeite waard is voor een al jaren verzadigd publiek.
Het openingsnummer, "Creating a Hell", vind ik een zeer opmerkelijke compositie. Door het gitaargeluid en de vocalen is het weliswaar een Melodieus Death Metal nummer, maar de structuur doet eerder denken aan Punk of Hardcore. Het idee dat dit best een Death Metal versie van een 59 Times the Pain song kon zijn, schoot herhaaldelijk door mijn hoofd. Onverwacht en verassend.
"I Follow the Rain" weet me niet echt te boeien. Hoewel het een prettig nummer is om op de achtergrond te hebben, is het te saai om de aandacht van de luisteraar lang vast te houden.
Het derde nummer, "A Lifeless Time", is een stuk agressiever en kent een paar leuke riffs. Vrij sterk (prima drumpartijen!),
maar dit nummer doet wel erg veel denken aan In Flames. En als ik In Flames wil horen, zet ik wel n van hun albums op.
We komen nu aan bij "Falling", n van de sterkere nummer van "Imbalance". Het is een mid-tempo nummer met een tof refrein en
aangenaam gitaarwerk. Vooral in dit nummer valt op dat zanger Gerrit Mohr een stem op zet die prima past bij de muziek,
aangezien hij hiermee een beetje waanzin en ongenoegen laat doorschemeren. Door een ijzige krijsstem in te zetten zoals we
die vaak horen bij Black Metal bands, kan een zanger de typerende emotionele sfeer van een Melodieus Death Metal nummer tot
0% reduceren. Gelukkig heb ik over de zang van Mourning Caress niets dan goeds te zeggen.
"The Chain" is een track waar ik zelfs na tien luisterbeurten nog niets aan vind. Het enige wat dit nummer stimuleert, is mijn
verbeelding. Terwijl de saaie compositie op aanzienlijke geluidssterkte door mijn kamer schalt, heb ik er totaal geen moeite
mee om me een beeld voor te stellen van een rustige, getemperde zee en kan ik het rustgevende ruizen van de golven haast boven
de muziek uit horen. En dat is erg.
Dan verschijnt "Towards the Decline of Existence" op het toneel. Hiermee hebben de heren een sterke song in huis, waar de
melancholie vanaf druipt. Na een rustig begin horen we nihilistische riffs die een beetje aan Dissection doen denken en komt
daar een ijzige krijs overheen. Het vocale element is sterk en het enthousiasme van de band terwijl ze dit nummer opnamen is
duidelijk te horen. Dit nummer doet me qua kracht denken aan Dark Tranquility's geweldige album "The Gallery", en dat is een
waardevol compliment.
"Dead Rose Romance" is wel een aardig nummer, maar helaas ook niet meer dan dat. Wel vind ik dat de drums wederom opvallend
goed zijn, maar ik luister toch liever naar "Feed My Dreams". Dat is namelijk een opzwepend nummer met een prima refrein en
inmiddels de vierde die me echt bevalt. Maar weet de band met de laatste twee nummers ok zo te boeien en zal dit verhaaltje
toch nog een happy end hebben?
Helaas niet. "Hope Dies At Last" is net als nummer zeven wel een aardig nummer, maar niets om over naar huis te schrijven.
Als afsluiter horen we een fijn instrumentaal nummer, wat niet verassend is, aangezien er haast verplicht minstens n
instrumentaal nummer op een Gteborg-album moet staan.
Ik geef "Imbalance" de evaluatie 'een acceptabel album in het Melodieuze Death Metal genre, doch van weinig relevantie voor deze scene'. Er staan vier sterke nummer op deze cd en als jij een liefhebber van het genre bent, moet je voor jezelf maar beslissen of dat genoeg is om je centjes aan uit te geven. Mourning Caress weet me niet te overtuigen, maar wellicht zijn "Creating a Hell", "Falling", "Towards the Decline of Existence" en "Feed My Dreams" de laatste nummers die de band geschreven heeft en staat het volgende album bol van de sterke tracks. We kunnen altijd hopen...
Tracklist:
1. Creating a Hell
2. I Follow the Rain
3. A Lifeless Time
4. Falling
5. The Chain
6. Towards the Decline of Existence
7. Dead Soul Romance
8. Feed My Dreams
9. Hope Dies at Last
10. Escape