Het album opent duister met een basic intro en gaat daarna over in het titelnummer. Het is een lekker thrash metal nummer met rauwe black metal vocalen en snerpende riffs. Men kan alles zeggen van Siebenburgen, maar niet dat ze geen gitaar kunnen spelen. Het gitaarwerk is over het gehele album van een redelijk hoog niveau en de gitaristen werken evengoed solo's als complexe riffs af. Het derde nummer 'Destination Supremacy' komt daarna ietwat als een koude douche. De muziek is aardig, maar het nummer kabbelt voorbij zonders noemenswaardige indrukken achter te laten. Het is nog steeds ongelooflijk dat een ondermaatse zangeres als Kicki Holjertz in deze band zat (inmiddels is een vervanger gevonden) Zij haalt het niveau van dit op zich redelijke nummer flink naar beneden met haar gejengel. Ook mag de zanger wel iets meer afwisseling in z'n gromvocalen leggen.
Het vierde nummer dan getiteld 'Father of All Lies' . Dit is zeker het meest duistere nummer van de plaat en ook een van de sterkere nummers. Hoewel de zangeres in het refrein nog even om de hoek komt kijken is het een erg sterk nummer. De melodien zijn pakkend en het gitaarspel is complex. Een goed nummer dat zonder de tenenkrommende jengel vocalen van mevrouw Kicki nog beter zou zijn geweest. Over nummer vijf ga ik het niet eens hebben. Bijna het hele nummer worden we lastig gevallen door de zang van de zangeres. Ook is het muzikaal wat simpel en te snel in elkaar geflanst. Dit is dus gewoon het dieptepunt. Het nummer wat daarop volgt is Angelic. Dit zesde nummer kabbelt ook voorbij en laat wel weer sterke gitaarlijnen horen. Het zevende nummer dan 'For The Ones who Sleep'. Kan worden gezien als een goed nummer. Nummertje acht dan genaamd Skandat Sinne. Dit nummer is in het Zweeds gezongen en klinkt hierdoor ietwat brallerig. Alsof de zanger het na een avondje stappen heeft ingezongen. Desondanks is het muzikale niveau weer wat hoger.
Dan komen we aan bij de twee hoogtepunten naast het titelnummer. 'The roses bleed at night' klinkt heerlijk en de monsterlijke vocalen passen er echt goed bij. 'As Black As A Midnight Heart' is om eigenlijk dezelfde redenen een goed nummer. Gierende gitaren en afgepaste sfeervolle keyboard stukken. De hele cd bevat trouwens minder keyboards dan de voorgaande cd. De twee laatste nummers 'Her Shadows Adored' en 'Deliverance' kabbelen eveneens voorbij zonder speciale kunsten. Aardige solo's en redelijke riffs. meer niet. Op de Special Edition komen we nog een bonus track tegen/ Een uitstekende cover van Judas Priest. Al past dit nummer niet echt bij de duistere symboliek van Siebenburgen, maar op zich word 'Jawbreaker' goed gespeeld en het complexe kenmerkende "Priest" gitaarwerk word goed nagebootst en door de extreme zang krijgt dit nummer toch weer een ander karakter.
Al met al een redelijk album dat helaas soms wordt verziekt door de zangeres en het soms wat eentonige krijsen van de zanger. Muzikaal is het allemaal in orde en de productie is ook goed gedaan. Volgende keer iets meer afwisseling en een nieuwe zangeres. Meer keyboards voor de sfeer zou ook kunnen helpen. Soms klinkt het nog ietwat kaaltjes. Siebenburgen zal nooit echt een wereldband worden, maar men kan zich wel zodanig verbeteren dat het meer gaat boeien. Succes Siebenburgen.
Tracklist:
1. Exordium
2. Plagued Be Thy Angel
3. Destination Supremacy
4. Father Of All Lies
5. The Night Alit
6. Angelic
7. For The Ones Who Sleep
8. Skndat Sinne
9. The Roses Bleed At Night
10. As Black As A Midnight Heart
11. Her Shadows Adored
12. Deliverance
13. Jawbreaker
