2007 lijkt het jaar te zijn van de terugkeer van enkele welbekende Noorse black metalbands. Eerder dit jaar bracht Trelldom na negen jaar weer een nieuw album uit en nu volgt Tulus. Acht jaar is het geleden sinds Tulus hun laatste album, Evil 1999, uitbracht. Blodstrup en Sarke zijn in de tussentijd actief geweest in Khold, maar nu die band tijdelijk op non-actief staat, werd het kennelijk weer eens tijd voor Tulus. Op het eerste gehoor lijkt dit geen slechte keuze te zijn geweest, maar na enkele nummers moet ik toch mijn mening bijstellen. Het geluid van Tulus klinkt nog steeds aardig vertrouwd, maar er zijn veel nieuwe invloeden te horen op Biography Obscene en die laten niet altijd een goede indruk bij me achter.
En van die invloeden valt meteen op aan het begin van het album: vrouwelijke zang. Ook zijn een saxofoon, strijkers en hoorns te horen. Deze invloeden geven het album een lekkere groove mee en maken dat het daardoor een hele gemakkelijke luisterervaring is. Nu weet ik niet hoe jullie lezers daarover denken, maar persoonlijk vind ik dat meestal geen goed teken. Vaak vliegt bij mij hierdoor de muziek het ene oor in en het andere oor uit, zonder echt te blijven hangen. Zo ook bij Biography Obscene. Het klinkt allemaal erg lekker, maar na n of twee keer luisteren heb je het wel gehoord. De vrouwenstem begint na verloop van tijd zelfs wat te irriteren. Voor eventjes is het leuk, maar zoiets is eigenlijk meer op zijn plaats bij een melodieuze metalband, zoals Dismal Euphony, waar de zang me ook in de verte aan doet denken. Nu ik toch aan het vergelijken sla: de zang van Blodstrup doet me wel erg denken aan de zang die ik hoor op sommige Secrets Of The Moon-albums. Wellicht is dit te wijten aan de omschakeling die Tulus heeft gemaakt, van Noorse naar Engelse teksten. Ook dit vind ik een zwakte van het nieuwe album. De kracht en mysterie die de band uitademde door het gebruik van Noorse teksten, is grotendeels weg. Het heeft plaats gemaakt voor een soort van groovende toegankelijkheid.
In een interview met onze collegas van Zware Metalen, vertelt Blodstrup dat Tulus eigenlijk nooit een black metalband geweest is, maar hardrock band. In relatie met de oude albums laat dit zien wat voor een rare kijk sommige bandleden op hun eigen muziek hebben, maar vergeleken met Biography Obscene vind ik die opmerking nog niet zo raar. Nog steeds misplaatst, maar er zit inmiddels een kern van waarheid in. Veel bands brengen voor black metal vreemde invloeden in hun muziek en rekken hiermee de grenzen van het genre op, maar bij Tulus is dit niet het geval. De vreemde elementen zijn aanwezig, maar het voelt alsof er een afstand geschapen wordt met het black metalgenre. Begrijp me niet verkeerd; dit album is cht nog steeds black metal, ondanks wat Blodstrup zegt, maar het zou me niet verbazen als de band in de toekomst een andere weg in slaat.
Tot zover de terugkeer van Tulus. Wie is de volgende? Mysticum misschien?
Tracklist:
1. Prelude
2. Natal Day
3. Stories Untold
4. Victim
5. Chambers Disgust
6. Allow No Light
7. Morbid Curiosity
8. Demise
9. Biography Obscene
10. Torches Quenched
