Toen deze cd binnenkwam dacht ik het debuutalbum van het Franse Solekahn in handen te hebben. Mooie vormgeving, acht tracks... en maar 18 minuten muziek. Een mini-cd dus, en het eerste materiaal sinds een demo enkele jaren terug. De band speelt Death Metal (Zweedse variant) en doet af en toe denken aan bands als Dissection, Necrophobic en Naglfar.

Na een intro krijgen we een stevige sonische aanval voor de kiezen in de vorm van een strak ritme, toffe riffs en een stoere grunt -- al is deze een beetje standaard. Al snel is dit nummer afgelopen en komen we bij track 3, "Senses Labyrinth", een compositie die vooral opvalt om het melodieuze gitaarwerk. Een sterk nummer dat helaas veel te kort duurt (je zou haast gaan denken dat de heren een budget hadden voor 18 minuten muziek en de songs noodgedwongen moesten halveren). "Profaned Nights" is ook wel aardig, maar voordat je echt in het nummer komt is het alweer afgelopen.

"Entangled" bestaat uit enkele seconden totaal overbodig gepingel, maar met "In Dementia" zet Solekahn eindelijk een nummer met een min of meer respectabele lengte neer. Het kent enkele toffe riffs en zowaar duikt er zuivere zang op. Het komt over alsof het wat haastig in elkaar gezet is, maar ik sta er desondanks positief tegenover. Death Metal heeft nogal eens de neiging om eentonig te klinken, maar door enkele onverwachte elementen als zuivere zang, een doorgaans 'metal-vreemd' instrument of iets dergelijks (alles behalve het clich�matige gebruik van vrouwelijke vocalen, wat gelukkig tegenwoordig in de extreme metal wat minder vaak toegepast wordt.) toe te voegen kun je gemakkelijker de spanning erin houden.
"Arena" is alweer het laatste nummer voor de outro en ook in dit nummer hoor ik goede idee�n, die helaas niet volledig gebruikt worden omdat het alweer tijd is om de cd af te sluiten.

Door "Suffering Winds" verkeer ik een beetje in tweestrijd met mezelf. Aan de ene kant hoor ik de prima riffs, de onverwachte melodieuze aanpak en de basis voor een geweldig debuutalbum. Maar aan de andere kant brengt Solekahn met deze mini-cd niets nieuws, is de productie matig en blijft er na aftrekking van de intro, de interlude en de outro mischien 14 minuten Death Metal over en dat is natuurlijk zelfs voor een mini-cd weinig materiaal.
Laat ik zeggen dat dit werkje alleen relevant is voor de doorgewinterde Zweedse Death Metal liefhebbers. De inhoud van de nummers is dik in orde en als de band met haar debuutalbum komt, hoop (en verwacht ik ook wel een beetje) dat de bovengenoemde problemen opgelost zijn en Solekahn een gerespecteerde positie in de Death Metal wereld inneemt.

Tracklist:
2. Visages
3. Senses Labyrinth
4. Profaned Nights
5. Entangled
6. In Dementia
7. Arena
8. Beyond the Pasts