Epic pagan viking metal, is wat we volgens Wolfchant voorgeschoteld krijgen met hun nieuwe album A Pagan Storm. Na The Fangs Of The Southern Death en Bloody Tales Of Disgraced Lands, is A Pagan Storm alweer het derde album waarin ze de Noorse mythologie bezingen. Op dit album wordt volgens de band een meer agressieve speelstijl gehanteerd dan op het vorige werk, maar van echte agressie is hier geen sprake. Het geheel ademt een vrolijkheid en spontaniteit uit, die je mag verwachten van een viking metalband. Verwacht daarnaast een forse lading melodie en een paar traditionele instrumenten, die op een album als dit meestal niet ontbreken.
Er is veel positiefs te melden over dit album. Wolfchant weet een vrolijk sfeertje te creren door het gebruik van pakkende melodien en het contrast tussen de ruwe zang en de muziek heeft ook zeker een meerwaarde. Regelmatig wordt in de nummers gebruik gemaakt van instrumenten zoals een mondharp, een fluit en een accordeon, om een extra accent aan de muziek te geven, maar ze zijn niet te nadrukkelijk aanwezig, zoals bij veel andere bands in dit genre. In enkele nummers wordt de duistere kant van het epic pagan viking-genre aangesproken, maar dit is slechts tijdelijk. Al snel vervalt Wolfchant weer in de zo vertrouwde vrolijkheid.
Veel positiefs dus, maar er zijn ook een aantal minder positieve punten te benoemen. De band scoort bijvoorbeeld niet hoog op het punt originaliteit. We hebben het allemaal al eens eerder gehoord. Op zich is dit geen groot nadeel bij A Pagan Storm, want Wolfchant brengt hun muziek met veel enthousiasme en ze zijn vaardig in het bespelen van hun instrumenten. Dan nog de variatie. Uit mijn eerdere woorden moge duidelijk zijn dat de band op dit punt wel iets te bieden heeft. Deels is dit waar; de nummers zijn afwisselend door het gebruik van traditionele instrumenten, stukken met heldere zang en enkele uitstapjes naar de duistere zijde. Het negatieve zit hem in de nummers onderling. Mij bekruipt het gevoel dat hetzelfde trucje keer op keer wordt herhaald, maar telkens in een iets andere variant.
Als ik de voor- en nadelen tegen elkaar afweeg, kan ik niet anders concluderen dan dat dit een geslaagd album is. Voor de doorgewinterde folkfanaat tenminste, want mijn aandacht verslapt vrij snel. Wie het niet bezwaarlijk vindt om 50 minuten lang folk-achtige vrolijkheid aan te horen, kan ik A Pagan Storm van harte aanbevelen. Laat me even weten hoe lang het blijft boeien.
Tracklist:
1. Growing Storms
2. A Pagan Storm
3. The Path
4. Midnight Gathering
5. A Wolfchant From The Mountain Side
6. Guardians Of The Forest
7. Winter Hymn
8. Strkend Trunk Aus Feindes Schdel
9. Voran
10. Feuerbringer
11. The Axe, The Sword, The Wind And A Wolf
