Zo ook dit vijfde volledige album van de band. De titel en het artwork laten weinig te raden over de sound van Besatt. Door jarenlange ervaring weet deze band inmiddels precies hoe een goed black metal-nummer hoort te klinken. De productie is uitstekend: niet te gepolijst, maar ook zonder de in de underground zo populaire omvallende ketel-sound. De nummers zijn redelijk simpel, maar zitten bijzonder effectief in elkaar en knuppelen bovendien het zitvlees van je billen. Bovendien weet Besatt de aandacht gedurende het hele album vast te houden door op tijd afwisselingen in de nummers in te bouwen.
Het nummer Son Of Pure Viking Blood, dat is opgedragen aan Quorthon van Bathory, is het enige nummer dat gemengde gevoelens bij mij achterlaat. Enerzijds is het in muzikaal opzicht een bijzonder sfeervol nummer, maar helaas heeft men besloten ook de valse zang van Quorthon na te bootsen.
Voor de rest is Black Mass echter een krachtig en gestructureerd chaotisch album, dat heel traditioneel klinkt, maar toch ook weer met weinig bands cht te vergelijken valt. De enige band die in mij opkomt ter vergelijking is Inferno. Er zijn mindere underground-bands om mee vergeleken te worden, dacht ik zo.
Tracklist:
1. Black Mass
2. Born To Revenge
3. Suicidal Ritual
4. Final War
5. Son Of Pure Viking Blood
6. Towards The Abyss
7. Demoniacal Possession
