Dit zevende album klinkt dan ook wederom uitermate vertrouwd. Vanaf de eerste tonen van het prima openingsnummer Doomsday tot en met afsluiter Ghosts of the Undead doet Six Feet Under precies wat de fans verwachten en ik moet eerlijk bekennen dat ik dat absoluut niet erg vind. Met de kenmerkende groove, de als altijd moddervette, zompige productie (z hoort death metal te klinken!) en de grommende, snuivende en krijsende Barnes doet Six Feet Under denken aan een death metal-variant van Motrhead: voorspelbaar tot en met, maar prima te genieten.
Wie 13 een prima te verteren album vond, kan Commandment dan ook zonder twijfel aanschaffen. Degenen die nog niet overtuigd zijn van deze band of de mensen die na Maximum Violence zijn afgehaakt raad ik aan om eens de geweldige nummers The Edge of the Hatchet en As the Blade Turns te luisteren.
Met Commandment laat Six Feet Under horen voorlopig nog niet van plan te zijn om afgeschreven te worden. En laten we eerlijk zijn: in tijden waarin vrijwel iedere death metalband meer breaks en tempowisselingen in een nummer probeert te proppen, is de gestaag voortdenderende death n roll van Six Feet Under een aangename afwisseling. Op naar album nummer acht dan maar?
Tracklist:
1. Doomsday
2. Thou Shall Kill
3. Zombie Executioner
4. The Edge of the Hatchet
5. Bled to Death
6. Resurrection of the Rotten
7. As the Blade Turns
8. The Evil Eye
9. In A Vacant Grave
10. Ghosts of the Undead