Vanuit de VS waait het debuutalbum van Tholus, Constant, richting deze regionen en hoewel ik tegenwoordig nauwelijks meer originaliteit van de technische death verwacht (want God, hoeveel bands uit dat straatje hebben de revue de laatste tijd niet gepasseerd?) moet ik zeggen dat Tholus dan weer zo`n exemplaar is die de zaken wr iets anders draait. Wat mij aan een hoop tech-death-bands met name opvalt is dat ze overduidelijke deathmetal met overduidelijk geen metal laten paren, met de inmiddels bekende uitkomst. Tholus houdt de muzikale benadering wat luchtiger. De death-kant valt niet te negeren (zeker niet op nummers als Involuntary en Protocultures) maar deze heeft niet de meest prominente plaats, evenals de technische breaks en jazzy riffs niet te ver doorslaan zodat het gevoel dat de muziek een muzikale wedstrijd begint te worden, achterwege blijft.
Tholus gooit op Constant muzikale aspecten ban bands als Carcass, Necrophagist en PsyOpus op n hoop met Frank Zappa en maakt daar eigen nummers van die een beetje death zijn, redelijk technisch worden uitgevoerd, leuke solo`s bevatten en de melodie beslist niet schuwen. Tevens wordt deze cd aangevuld door gesproken samples en stevig drum-geroffel zodat het eindresultaat van alles in huis lijkt te hebben. Zowel snelheid als slakkengang, crushing noise als stilte met slechts een licht zoemend geluid tot uw dienst en verder een zeer gevarieerde doch vrij makkelijk oppikbare muzikale invulling.
Mocht u de technische death nog steeds niet zat zijn, kunt u Tholus gerust aan de inspectie onderwerpen. Verwacht geen magnifieke klanken, wereldse riffs of vingerbrekende capriolen, maar wie die lat een tik omlaag schift zal hier geheid de nodige heil in vinden.
Tracklist:
1. Short Forevers
2. Expropriated
3. Protocultures
4. Staring Back
5. Involuntary
6. Ripe for the Killing
7. Constant
8. Speculum of the New Race
