Mourning Dawn - Mourning Dawn | Metalfan.nl Review

Op een lekker warme donderdagmiddag scheur ik goedgezind met de auto lekker door de Zeeuwse polder. Nietsvermoedend schuif ik zachtjes Mourning Dawn van de gelijknamige band in de cd-speler. Drie songs later duw ik op stop en ga ik maar weer eens luisteren naar de laatste Annihilator. Niet omdat dit een slecht album is, zeker niet, maar van dit brokje funeral doom met black metal elementen werd ik gewoon lichtjes depressief. Nouja lichtjes, door deze trage en loodzware tonen wilde ik op dat moment niets liever dan mijn auto tegen een tegenligger gooien om zo een eind te maken aan deze zielleegzuigende muziek. Gelukkig koos ik maar voor de optie om een andere cd te draaien.

Later heb ik het album wel twee keer kunnen uitzitten en moet ik zeggen dat deze band in zijn opzet is geslaagd om een ziek stukje muziek bij elkaar te pennen. En over pennen gesproken, de teksten zijn ontleend (lees: gewoon gestolen) van gedichten van illustere dichters als Edgar Allan Poe en Elizabeth Woolen. Lekker duistere poeziëkunst.

Hoewel de heren nog niet op het niveau opereren van een genreband als pakweg Tyranny (eerste soortgenoot die in mij opschiet) zijn ze toch goed bezig. Wie in deze band zit, uit welk land ze komen en hun hoeveelste album dit is, heb ik niet opgezocht. Ik hoef het niet te weten en wil gewoon genieten van deze klanken die uit een duister brein zijn ontsproten.

Tracklist:
1. Intro
2. From The Torrent & The Fountain
3. Grey Flood
4. Interlude
5. When The Sky Seems To Be A Flag
6. Innocence Leaves
7. As The Ocean...