Het meest opvallende aan het album is de schitterende cover, die perfect de sfeer van de muziek weergeeft: donker en dromerig. De overwegend lange nummers op dit debuutalbum zitten prima in elkaar en vallen in het genre op doordat er niet alleen trage, slepende passages voorkomen, maar de band ook hier en daar het gaspedaal weet te vinden. Ook de sporadisch ingezette fluit zorgt voor een frisse wind.
Het begin van het album is het sterkst met de nummers Where Morning Still Stays Far Away en het schitterende Ceremony Of The Nightfall. Met name de gitaristen verdienen een groot compliment, omdat zij continu de meest heerlijke riffs uit hun mouw weten te schudden en daardoor de nummers erg herkenbaar maken.
Helaas is lang niet alles aan dit album positief. Met name de productie laat wat te wensen over, waardoor de nummers wat mak overkomen. Maar het is vooral de cleane vrouwenzang van Sabine Tiefensee die het niveau omlaag haalt. Haar stem is behoorlijk onvast en dat is jammer, want aan de nummers op dit debuutalbum valt niets af te dingen.
Tracklist:
1. Primordium Mysterioum
2. Where Morning Still Stays Far Away
3. Ceremony Of The Nightfall
4. The Red-Eyed Wrath
5. Ode To The Dark One
6. Ere Love Sank Passing Fair
7. Cynthia's Child
8. Winter Enshrined