Al wie het Amerikaanse Benedictum kent die vorig jaar debuteerde met Uncreation moet nu zijn/haar hand opsteken. De veertien mensen die nu met hun hand opgestoken voor hun pc zitten, weten dat Benedictum een hardrock / heavy metal band is met een zangeres die klinkt alsof ze de eeneiige tweelingzus is van Ronnie James Dio. Waarom vermeld ik Benedictum bij een review van het debuut van de Noorse band Triosphere? Omdat deze muzikaal ook duidelijk bij Dio hebben gespiekt en ook een zangeres in dienst hebben die wel wat weg heeft van opa Dio. Niet dat ze klinkt als een eeneiige tweelingzus, maar toch als een nichtje.

Het grote verschil met Benedictum is dat Triosphere haar hardrock en heavy metal combineert met een dikke powermetal portie. Dat wil zeggen dat ze het gaspedaal vaker induwen, de drummer ook graag wat double basspartijen uit zijn knie�n schudt en de gitaristen met een glimlach snelle arpeggio�s uit hun vingers toveren. De songs zijn niet echt complex, maar vrij basic zodat een ruim publiek kan genieten van de melodieuze metal van deze nieuwe Finse act. Luisteren kan dus geen kwaad, zeker niet omdat ze in april in Nederland en Belgi� in het voorprogramma van Chris �Savatage� Caffery aantreden.

Tracklist:
1. Onwards Part 1 (All Is Fair In Love And War?)
2. Onwards Part 2 (Decadent One)
3. Trinity
4. Lament
5. Spitfire
6. The Silver Lining
7. Gunnin' For Glory
8. Sunriser
9. Twilight
10. Onwards Part 3 (A Sole Twin's Search In Solitude)
.... Onwards Part 4 (Retrospect, Moving Forwards In Reverse)