Het album ontvouwt zich als een verhaal. Het begint met bloedmooi akoestisch gitaarspel en onderweg val je door een depressieve aangeslagen noot in een neerslachtig moment. Dat nog aangezet wordt door een moegestreden grunt en een brekende cleane zanglijn. Maar op een ander moment kom je plots in een opzwepende Mourning Beloveth-draaikolk terecht om dan weer te eindigen in een uitgesponnen Swallow The Sun-achtige melodie. Lekker afwisselend dus en nooit krijg je het gevoel dat een bepaald gedeelte te lang wordt uitgemolken. En dat is toch wel een fout die veel beginnende doombands maken.
Niet geschikt voor levensloze funeraldoomfans voor wie het niet zwart en leeg genoeg kan zijn , maar wel voor de blije medemens die zich zelf even wilt wentelen in een neerslachtige bui. En zich even niets wilt aantrekken van onze jachtige, oppervlakkige en saaie maatschappij. Samengevat voor diegene die recensies maar vluchtig doorlezen: The Fall Of Every Season (lees: Marius Strand) debuteert uitstekend met een goed klinkend, melodieus en heerlijk atmosferische doomopus.
Tracklist:
1. From Below
2. Sisyphean
3. The Triumphant Beast
4. Escape of the Dove
5. Her Withering Petals