Hoogmoed komt voor de val, een spreekwoord wat nog beter van toepassing is op dit album zou ik niet kunnen noemen. Het Franse symfonische power metal gezelschap Mylidian waagt zich al meteen op het eerste album aan een �groots� concept in de stijl van Luca Turilli (Rhapsody), mixt het geheel met wat Cradle of Filth invloeden en nodigt wat onbekende gastmuzikanten uit. Het had leuk kunnen uitpakken, dat doet het helaas niet.

Invloeden in muziek terughoren is niet per definitie slecht, maar regelrecht jatwerk wordt nergens gewaardeerd. En helaas, de koorpartijen en orkestrale stukken lijken toch echt van bovengenoemde bands te zijn gestolen, terwijl veel eigen stukken totaal niet lekker uit de verf komen. De slechte zang van Armendar maakt de teleurstelling compleet; sommige mensen zouden echt een zangverbod moeten krijgen.

Wat dan wel weer opmerkelijk is, is de uitstekende productie waar menig ander beginnend bandje stervensjaloers op zou zijn. De afzonderlijke instrumenten zijn goed te horen, terwijl ook het uit een keyboard afkomstige orkest redelijk natuurgetrouw klinkt. Het onbegrijpelijke concept komt echter nergens bij de grotere conceptalbums in de buurt, al kan dat liggen aan de simplistische teksten die vaak in houterig Engels worden gepresenteerd.

Het is jammer dat de band met zo�n productie er niet in is geslaagd tot een interessant geheel te komen. Ik raad de band aan voor het tweede album gewoon op zichzelf staande nummers te maken in plaats van zich te wagen aan een krampachtig concept wat niet loopt. En neem een andere zanger, want dit is echt onhoorbaar.

Tracklist:
1. Chaos Prophet
2. Crystal Angel
3. Lust With Succubus
4. Pleasures of Pain
5. Litany
6. Monastery Slaughter
7. Prisoner of my Dreams
8. The Cursed Son