Het eveneens Isralische Salem was in Isral altijd de vaste waarde binnen de black metal, maar na de laatste teleurstellende langspeler ben ik hen een beetje uit het oog verloren. Wellicht is Winterhorde een goede vervanger.
De met corpsepaint besmeurde band speelt op deze eerste full length schijf een vorm van melodieuze black metal. Men maakt daarbij gebruik van een goede productie, dus op dat gebied zit het allemaal wel snor. De nummers kenmerken zich door vlotte riffs en sferische keyboardpartijen. Black metal voor gladjakkers zou je dus in principe kunnen zeggen. Liefhebbers van gruizige rauwe black metal hoeven hier dan ook niet aan te beginnen, aangezien deze band speltechniek en melodie boven rauwheid verkiest.
Natuurlijk is er een gezonde dosis agressie aanwezig die het schijfje toch behoorlijk pittig laat klinken op bepaalde momenten.
Jammer is echter wel dat we het allemaal al zoveel vaker gehoord hebben. De grote storm aan black metal releases is enigzins gaan liggen, maar blijkbaar is het nog niet genoeg geweest.
In wat ze doen is de band best goed en men gaat in ieder geval over de laatste miskleun van Salem heen. Echter had ik wel eens wat anders verwacht. Er zijn al zoveel bands die zowel muzikaal en tekstueel met hetzelfde kunstje proberen weg te komen. Zoals altijd hebben de meeste nummers een epische ondertoon en daarbij worden de gitaarriffs ondersteund door aardige synth melodien.
Winterhorde lijkt met nummers als Hate Parade ook tekstueel gezien volstrekt geen moeite te doen om iets unieks te doen. Ik snap ook niet waarom bands uit deze regio met teksten over bossen en winter aankomen. Religie is nog tot daar aan toe, maar het kopiren van je helden betekent in mijn optiek nog niet het gebruiken van dezelfde teksten.
Hetzelfde recept dus alweer en hoewel ik wel eens slechtere bands in het genre heb gehoord, hoop ik toch dat de band in de nabije toekomst wellicht nog wat meer een eigen gezicht kan laten zien. Nu is het allemaal wel aardig, maar qua muziek is het allemaal net wat te zoetsappig en netjes. De muziek mist ballen en eigen identiteit. Liefhebbers die maar geen genoeg kunnen krijgen van de door bands als Dimmu Borgir en Mystic Circle uitgevoerde symfonische black metal kunnen dit gerust eens uitchecken, maar zoek je eens wat anders, dan ben je hier helaas aan het verkeerde adres. Shalom voor nu dus.
Tracklist
1. The Ultimate Redemption
2. The Fall of Angelic Dominion
3. The Earth is an Altar
4. Propaganda
5. Hate Parade
6. I am Sin
7. An Ode to Man
8. Snowfall
9. Post-Apocalypse Morning
10. War of One
