Crossover is op dit moment hot. Iedereen doet het, de ene keer wat geslaagder dan de ander. Zo ook het internationale gezelschap Mahavatar, welke we tot de iets geslaagdere variant kunnen rekenen. Afkomstig uit zo�n beetje alle hoeken van de aardbol leveren zij met From The Sun, The Rain, The Wind, The Soil hun tweede album af.

Met dit intercontinentale gezelschap bij elkaar is het niet zo gek dat je een vrij gevarieerd geluid krijgt. Hardrock, symfonische invloeden, keiharde moderne metal en meer passeren de revue. Het hakt er direct flink in met grunts, niet alledaagse ritmiek afgewisseld met mooie melodische vocalen en kalme instrumentale passages. Minder bevorderlijk voor het geheel zijn de genoemde grunts. Hoewel grunts zeker niet zouden misstaan bij deze muziek, zijn de gebruikte van een discutabele uitvoering en verpesten daarmee eigenlijk een beetje de sterke songs zoals The Prophecy en Cult.

Naar het einde van het album slapt het een beetje af. Het is vooral meer van hetzelfde, en wordt wat saai om naar te luisteren. De eerdergenoemde grunts zijn daar deels de oorzaak van, maar ook wordt het trucje van de eerste paar songs zonder moeite herhaald. Net wanneer je denkt, dat je het allemaal gehoord hebt, komt de band aanzetten met het sterke Anger waarin zelfs de grunts goed tot hun recht komen. Een sterk staaltje progressieve nu-metal.

Dit tweede album van Mahavatar klinkt goed, maar er is nog veel ruimte voor verbetering en dan met name op het gebied van de zang en iets meer afwisseling Dat ze het kunnen, blijkt wel uit het eerdergenoemde Anger, dat doet verlangen naar meer.

Traclist:
1. BH
2. The Prophecy
3. Cult
4. By The Numbers
5. Raw
6. Open Your Minds
7. Psychos
8. Deep Cobble
9. Anger
10. The Time Has Come