Na een kort intro is vanaf de beginklanken van My Dying Heart een heerlijke volle sound hoorbaar. Dit thrashy metalcore-nummer is waarschijnlijk het beste dat Of Vengeance And Violence te bieden heeft, maar dat wil niet zeggen dat al het kruit al direct verschoten is, want van My Dying Heart tot en met afsluiter In Memoria Di zijn het louter sterke composities die voorbijkomen.
Zanger Cliff Rigano klinkt in minimale mate als Brock Lindow van 36 Crazyfists in zijn cleane partijen, en als Jamey Jasta tijdens de zware brullen. Denk echter niet dat je hier met een goedkope imitatie van doen hebt, want bovenal is het een veelzijdige zanger (wat wel blijkt uit de twee ballads, Kingdom Of The Blind en In Memoria Di), die ook vaak genoeg een eigen geluid laat horen.
Of Vengeance And Violence biedt alles wat ik van een modern metal-album verwacht. Sterke (verstaanbare) zang, krachtig gitaarwerk, een volle productie en, niet geheel onbelangrijk, variatie. Een topplaat dus!
Tracklist:
1. L5 (Prologue)
2. My Dying Heart
3. 4039
4. Caught In A Storm
5. From Victim To Killer
6. The Innocence Of Genius
7. Boneyard
8. Kingdom Of The Blind
9. Dead Mans Eyes
10. Confidence Vs. Consequence
11. Breaking The Broken
12. Lying Through Your Teeth
13. In Memoria Di
