Iedereen die zich maar een beetje in progrock en progmetal verdiept heeft, zal in contact gekomen zijn met Spock�s Beard. En dat is logisch want alle albums van deze band kan je in drie categorie�n indelen. Namelijk �goed�, �heel goed� ofwel �geniaal�. De Baard laat zelden een steekje vallen en zelfs na het vertrek eind 2002 van bandleider Neal Morse hebben de heren nooit het hoofd laten hangen. Het simpelweg getitelde Spock�s Beard is alweer hun derde post-Morse album en hun negende worp in totaal.

Ditmaal bevat het lange album enkel het mini-concept As Far As The Mind Can See en voor de rest kan je genieten van lekkere spontane songs. Naast verplichte progrockers als On A Perfect Day komen er ook korte flirtsongs als Is This Love langs die laten horen dat het kwartet er nog veel zin in heeft. Dat ze muzikaal ook weer eens uit de band willen springen met explosieve passages draagt ook bij tot de algemeen positieve sfeer die vrijkomt als je naar het nieuwe opus luistert. Maar ondanks speelse momenten is natuurlijk alles weer erg uitgedacht en esthetisch gehouden. Persoonlijk zou ik het fantastisch vinden als de heren eens een furieuze thrashriff of een elektronische beat zouden verwerken in hun geluid, maar de Amerikanen willen toch vooral �mooi� klinken.

In zijn geheel beschouwd, kan je het nieuwe album in het vakje �heel goed� stoppen, maar de genialiteit van V en Snow worden toch net weer niet bereikt. Niettemin is dit weer een heel goed album van een heel goede band. Nu moet ik enkel de aflevering Mirror, Mirror van Star Trek eens zien te scoren waar Spock�s Beard zijn naam aan heeft ontleend.

Tracklist:
1. On A Perfect Day
2. Skeletons At The Feast
3. Is This Love
4. All That's Left
5. With Your Kiss
6. Sometimes They Stay, Sometimes They Go
7. The Slow Crash Landing Man
8. Wherever You Stand
9. Hereafter

As Far As The Mind Can See
10. Part 1: Dreaming In The Age Of Answers
11. Part 2: Here's A Man
12. Part 3: They Know We Know
13. Part 4: Stream Of Unconsciousness
14. Rearranged