Mudvayne en American Head Charge zijn hier twee voorbeelden van, en ook het uit Ohio afkomstige zevental Mushroomhead behoorde tot de groep minder commerciële nu-metalbands. Deze enge mannen zijn net als Slipknot en Mudvayne bekend van hun maskers en pseudoniemen, maar worden hier al mee geassocieerd sinds 1993, ver voordat Slipknot de wereld teisterde. Wat overigens niet wil zeggen dat zij de eerste waren met dit soort frivoliteiten.
Sinds het succesvolle XIII uitkwam in 2003 heeft Mushroomhead een forse aderlating ondergaan. Excentrieke zanger Jason ‘J Mann’ Popson stapte na elf dienstjaren op omwille van zijn zieke vader. Nu is het niet zo dat de zang op Savior Sorrow ineens heel anders klinkt, want naast de vervanger van Popson (Wayson Reavis) beschikt de band nog altijd over vocalist Jeff Hatrix, die er ook al van het begin bij is. Toch blijft de geschifte zang van Popson, die we bijvoorbeeld hoorden in het sublieme Sun Doesn’t Rise, een gemis.
Op Savior Sorrow wijkt Mushroomhead sowieso niet veel af van wat men in het verleden presteerden. Nog steeds heeft de band een vrij karakteristieke sound die erg tussen nu- en industrial metal valt. Het album bevat een aantal nummers dat met kop en schouders boven de rest uitsteekt. Mushroomhead is namelijk het leukst in de nummers dat er gebeukt wordt. En dat gebeurt volop tijdens Simple Survival, Tattoo en Erase The Doubt, maar helaas zitten er ook een paar ‘zeikerdjes’ tussen.
Niet een heel consistent album dus, maar zeker een die ik zo af en toe nog eens zal opzetten. Dat ze maar weer eens een keer naar Europa komen.
Tracklist:
1. 12 Hundred
2. Simple Survival
3. Damage Done
4. Save Us
5. Tattoo
6. Erase The Doubt
7. Burn
8. Just Pretending
9. The Need
10. Cut Me
11. The Fallen
12. Embrace The Ending
.jpeg){kind=small}
