Het album begint met een kippenvelgevende klassieker, "War Pigs", wie deze song niet kent en pretendeert een metalfan te zijn, moet nog veel bijleren. De meesten onder jullie kennen echter wel de overbekende lyrics met de zeer catchy ritmes en riffs. Een fantastische song. Hierna volgt misschien de meest bekende metalsong aller tijden, "Paranoid", ondertussen een tijdloze song die op verscheidene eindejaars top-honderd programma's de revue passeert, jaar na jaar. Hoeveel bands hebben dit niet gecoverd, zelfs Ozzy speelt het met zijn solo-band.
"Iron Man" is nog zo een klassieker op dit album. De riff is een van Sabbath's meest bekende, en duidelijk nog steeds een inspitatie bron voor veel stonerrockers (hoeveell gelijkaardige riffs hoor je niet op stoner- en doom albums?). Wat ook opvalt zijn de lekkere soli die Iommi op dit album uit z'n mouw schudt. Op Iron Man bedient hij de fans op hun wenken. De ritmesectie van Sabbath mag trouwens niet onderschat worden, Bill Ward is een stevige en goede drummer met veel gevoel voor ritmiek, maar zeker Geezr Butler verdient vermelding. Luister maar eens goed hoe hij het geheel draagt met zeer goede en varierende baslijnen.
"Electric Funeral" en vooral "Fairies wear Boots"" zijn twee songs die live ook (zo geod als) altijd worden gespeeld. En de overige drie songs, met name "Hand Of Doom"", "Rat Salad" en "Planet Caravan" (schitterend nummer) mogen er ook zijn.
Ik besef dat deze review geen actualitietswaarde heeft, maar het is n van de pijlers waarop metal is gebouwd, maar hopelijk zet het mensen aan om deze nog eens van onder het stof te hale en wie weet is er een jonge metalfan die dit album nog niet kende en het zich dan gaat aanschaffen om zo Sabbath op hun best te horen.
Tracklist:
1. War Pigs
2. Paranoid
3. Planet Caravan
4. Iron Man
5. Electric Funeral
6. Hand Of Doom
7. Rat Salad
8. Fairies Wear Boots
