Maar metal kent geen sluitingstijd. Dus duik ik voor u met plezier in de diepste kraters en de warmste poelen om het lekkere maar boven te halen. Na een trektocht door de Braziliaanse metaljungle kan ik u alweer een zeer aangenaam metalen exemplaar leveren. Een warme aanrader en vers van de pers, want Chaosfear is nog een jonkie onder de hete zon. Dit jaar is het debuut One Step Behind Anger uitgekomen, maar pas op, dit debuut bijt!
Vergeet u maar even de vertrouwde geluiden van Rebaelliun en Krisiun en laat u verrassen door de thrashende, rauwe en opzwepende geluiden van deze nieuwkomer. One Step Behind Anger is uitstekend gevoed met de felste thrash en de grommendste death, wat al met al uitmondt in een snelle, pakkende, maar ook erg grimmige plaat. Want verliest u de albumtitel vooral niet uit het oog. Dit is geen bloemetjes-bijtjes-stuiterthrash. Dit is pure woede, onstuimig en razend.
Het geluid is niet altijd even vlekkeloos en de drums klinken soms wat hol, maar One Step Behind Anger lijdt daardoor zeker geen gezichtsverlies. Dit album klinkt echt, recht voor zijn raap, zonder poeha, geplamuurde muren en geasfalteerde wegen. Want het leven in Brazilie is veelal niet zo. En One Step Behind Anger weerspiegelt puurheid. Qua sound heeft de band wel iets weg van de oude Sepultura, alleen is het zonder meer hoorbaar dat Chaosfear de krachtige slagen van vandaag slaat. Het is een stuk steviger. En soms, heel soms, weerklinken er Burn-My-Eyes-achtige riffs (Machine Head, ya know...) tussen de bedrijven door. In het nummer Driven By Hate zijn ze vrij goed waarneembaar, en damn, het resultaat mag er verdomme wezen.
Kortom, dat er maar meer van dit soort platen mogen volgen. De eerste mijlpaal in in ieder geval binnen.
Tracklist:
1. Hard Time For The Wrong Man
2. Incongruous Possession
3. One Step behind Anger
4. Driven By Hate
5. Denied Rights
6. Minds Temptation
7. Dust Structure
8. Detestation Inc.
