De Zweedse band Assailant heeft in ieder geval als eigen voordeel dat ze het broertje van Emil Norberg (Persuader/Savage Circus) en Nils Norberg (Nocturnal Rites) ,die zelfs ook nog beiden een gastbijdrage leveren, in de band hebben. Pronken met familieleden vind ik zelf echter nogal snel klinken als nutteloze aandachttrekkerij, het gaat immers toch om de eigen muziek?

Assailant speelt weinig vernieuwende Scandinavische power metal met enkele moderne Zweedse thrash metal invloeden waarbij vooral de veelzijdige zang van Peder Sundqvist centraal staat. Naast het gebruik van zijn Andi Derris (Helloween) achtige strot klinkt hij op het moment dat hij zijn screams inzet ook als een Steve Souza (Exodus) of zelfs metalcore zanger. Probleem hierbij is dat de ruigere zangpassages vaak niet passen bij de melodieuze toetsenlagen of gitaarmelodie�n, waardoor het geheel onbewust afstevent op het idee dat de zanger en band langs elkaar heen staan te spelen.

De nummers zelf zijn ondanks het gebrek aan originaliteit in muzikaal opzicht zeker niet slecht, vooral de solopartijen en strakke drums mogen niet onvermeld blijven. Nemesis Within is dan ook zeker geen slecht album te noemen, maar overtuigt door de ietwat zwakke productie, waarbij de zang te ver naar voren is getrokken en de gitaren teveel op achtergrond blijven, niet helemaal. Leuk om eens te horen, maar zeker geen toppertje. Volgende keer dan maar zonder grote broers?

Tracklist:
1. Lies
2. Buried Alive
3. Edge Of Forever
4. Downward Spiral
5. Until The End
6. Eternal
7. Mental State
8. Shattered
9. Tomorrow
10. Vanity Unfolds
11. My Awakening