Soms zou ik een bom op Gotenburg willen neerklappen. Ellendige plek des onheils, die metal tegenwoordig de rioolput der verdoemenis in jaagt, want daar is het eens allemaal begonnen. Van daar uit lanceerde Zweden de spraakmakende Gotenburgsound, die roze lolly's in plaats van rode pepertjes presenteert, en plotsklaps een niet geringe populariteit mocht genieten. Resultaat? Een overkill aan nietszeggende melodeath-bandjes die potverdorie nog een volle pet terugkrijgen, als deze de ronde doet.

Within Y is ook zo'n verschijning. Afkomstig uit het hart der Gotenburg-walhalla, namelijk Gotenburg zelf, speelt deze band de welbekende tonen van overmelodische metal, bijgestaan door een vrij veelzijdige grunt, vari�rend van fel en vlammend tot donderend en schreeuwend. Portraying Dead Dreams, heeft Within Y anno 2006 u en mij te bieden, persoonlijk kan ik u mededelen dat de verveling bij mij na de eerste paar nummers al gruwelijk toeslaat.
Goed, eerlijk is eerlijk, ik ben geen grote Gotenburgsound-melomaan, enkele uitzonderingen daargelaten, wat echter nog niet wil zeggen dat mijn objectieve waarnemingsvermogens vakantie vieren op een onbewoonde steen in de stinksloot achter mijn huis. Want de constatering dat de muziek aardig in elkaar zit moet ik zonder meer maken. Strakke riffs, leuke melodietjes en een goede productie, dit alles mag aan Within Y zonder gemor worden toegekend. En toch is daar die onvermijdelijke "maar"...

Want het Gotenburgsound is door de jaren heen zoveel overgetrokken, uitgemolken en vermenigvuldigd geweest, dat enkel goed spel mijn persoon niet weet te pakken. Want uiteindelijk is de reguliere sound een oude bekende geworden en bovendien komen alle nummers van Portraying Dead Dreams op hetzelfde neer. Dezelfde composities, vrijwel hetzelfde tempo (snel), dezelfde melodie�n, hetzelfde geluid, verrassingen zijn uit den boze. Geen hoogtepunten, geen dieptepunten, de constante lijn op de hartmonitor van Portraying Dead Dreams kent geen pieken of dalen. En in de rijke, veelzijdige en goed gevulde wereld van de (death)metal is dat voor mij een dood spoor. En op ��n of andere manier moeten dat soort cd's altijd te lang duren, want bijna 50 minuten speeltijd moet ik keer op keer doorploeteren, alvorens deze review het levenslicht heeft mogen zien. Maar nu u lecturerende bent is het voor mij einde Within Y-oefening.

Tracklist:
1. Portraying Dead Dreams
2. Breeding Murder
3. Never Forgotten
4. Beautiful Violence
5. Unjust
6. Reckoning Day
7. As The Dust
8. Fade Away
9. Remembered
10. New Life
11. Feeding The Disease