Hardop uitgesproken, zou dit zinnetje mij in de rij bij de kassa in de supermarkt scheve blikken opleveren. Op mijn christelijk getinte middelbare school, waar ik overigens al lang afscheid van heb genomen, zou de decaan misschien mijn ouweheer laten optrommelen om opheldering te eisen (ware het niet dat pa zelf al 21 lang jaar met God in het graf klaverjast) en een verre neef zou opgeschrikt een kruis slaan, mocht hij toevallig, zoekend naar een stukje lectuur op internet, deze regel aan mij linken.
Maar u, waarde lezer, u weet wel beter. En u weet eveneens dat u blij mag zijn dat Vader zegt dat God slechts dood is, in plaats van dat God met een komkommer in zijn achterste kerstliedjes zingt op weg naar zijn vakantiebestemming in Benidorm.
Vader heeft namelijk schijt aan u, aan mij, aan iedereen. In alle opzichten. De grondleggers van de Poolse deathmetal zijn na 20 jaar trouwe metaldienst goed bekend met mensen en wensen, maar leggen te allen tijde eigen rails die een verse cd als eindpunt bevatten. En zo mogen u en ik de vierde van september alweer een nieuwe en capricieuze Vader op de plank zetten. Impressions In Blood, zo is de arbeid uiteindelijk gedoopt en bloed vloeit weer rijkelijk op de achtste full-length van deze veelbesproken band.
Zoals u wellicht is opgevallen, waarde lezer, heeft Vader door de jaren heen een vrijwel unieke eigenschap ontwikkeld. Vader blijft cd in cd uit onmiskenbaar Vader, zonder twee maal hetzelfde resultaat te boeken. En Impressions In Blood is daar geen uitzonderding op. Love it or hate it, wederom is het een cd met een geheel eigen signalement. Dus mocht u stiekem op een tweede Litany of De Profundis hopen, helaas pindakaas. Maar gaat u de uitdaging aan, gaat er wellicht weer een wereld voor u open.
Het is moeilijk te zeggen of Vader op Impressions In Blood overwegend snel of mid-tempo klinkt, want deze kwestie schijnt de gemoederen nogal bezig te houden. De vorig jaar verschenen EP The Art Of War verraste vriend en vijand door de overrompelende bestorming, maar een lange versie van The Art Of War is Impressions In Blood geenszins. En dat is maar goed ook, want hoe krachtig het voorkomen van de EP ook was, Vader is onder afwisselende muzikale omstandigheden optimaal. Snelheid moet, maar ook de tragere stadia waarin ruimte voor venijnig sfeervolle noten ontstaat zijn essentiel, om over de kenmerkende gitaaruitstapjes maar te zwijgen. Dus heeft Vader deze keer gekozen voor een vrij evenwichtige verdeling van de vitesse met daar tegenover een rijkelijke nummervulling.
Impressions In Blood ontpopt zich bovenal als een erg krachtig album. De voorganger The Beast leverde aan felheid in, maar de nieuwe nummers zijn enkel kordaat van aard. Snel of iets minder snel, een dreigende muur van geluid is wat u tegemoet treedt, als u de confrontatie aangaat. En zelfs het bertrage nummer Predator klinkt als een hongerige Predator die u het vlees van de botten komt strippen. Alles aan deze cd is gewichtig, overtuigend en elke noot wordt met toewijding losgelaten. De solo`s winnen weer terrein ten opichte van de muziek op The Art Of War, en de zeer gevarierde nummers klinken geenszins als een verplichting maar als een opluchting.
Ook de drums klinken weer vertrouwd. Waren er mensen die van The Art Of War vonden dat deze drumsmatig te machinaal klonk, op Impressions In Blood is het strakke en doortastende drumgeluid helemaal gentegreerd en is n met de muziek geworden. Alles sluit weer naadloos op elkaar aan, wat Vader weer eens capabel maakt iedere nek in spiraal te buigen.
Als alle nummers afzonderlijk aangehaald gaan worden, wordt deze al niet geringe review een boek. Maar Vader in topvorm, dat moet u genoeg zeggen. Impressions In Blood is een schijf die met trots aan het Vaderiaanse repertoire toegevoegd kan worden. Vader is anno 2006 alive and kicking. Yes! They Live!!!
Helleluyah!!!
Tracklist:
1. Between Day And Night
2. ShadowsFear
3. As Heavens Collide...
4. Helleluyah!!! (God Is Dead)
5. Field Of Heads
6. Predator
7. Warlords
8. Red Code
9. Amongst The Ruins
10. They Live!!!
11. The Book
