De karakteristieke eigen sound een soort mengeling van death, black, thrash en folk in een licht Rammstein-sausje is overeind gebleven, maar toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat de band een beetje lui is geweest en iets teveel vullers op Samurai heeft gegooid. Het album begint weliswaar erg sterk met de nummers Wahnsinn, Eruption en Rock n Roll, maar kent naarmate het einde in zicht komt teveel matige nummers om van een echt goed album te kunnen spreken, met als dieptepunt het mislukte reggae-nummer Lazy Day.
Gelukkig hebben de sterke nummers nog de overhand, waardoor er voor de fans van de band nog genoeg te genieten valt. Het nummer Der Teufel mag zelfs n van de beste en krachtigste nummers van de band genoemd worden. Snelle en agressieve passages worden hier afgewisseld met een episch, groots klinkend refrein. Een topnummer!
Aan degenen die niet bekend zijn met Die Apokalyptischen Reiter is het niet gemakkelijk uit te leggen hoe deze muziek klinkt. Ter vergelijking kun je nog het beste denken aan het Belgische Oceans of Sadness een band die net zo soepel tussen genres springt en een eigen geluid hieruit ontwikkeld, hoewel Die Apokalyptischen Reiter een duidelijk luchtigere insteek hanteren. Luister maar eens naar het hilarische Die Sonne scheint(uns aus dem Arsch) en het is meteen duidelijk waar ik op doel. Aan het eind van deze maand komt het nieuwe album van de heren uit, getiteld Riders on the Storm. Laten we hopen dat dit wat minder wisselvallig zal uitpakken.
Tracklist:
1. Wahnsinn
2. Eruption
3. Rock'n'Roll
4. Silence of Sorrow
5. Der Teufel
6. Reitermaniacs
7. Barmherzigkeit
8. Per Aspera ad Astra
9. Lazy Day
10. Die Sonne scheint
11. Roll my Heart
12. Hey-Ho
13. Northern Lights
