Watain maakt deel uit van een nieuwere generatie van Zweedse black metal bands die deze stroming naar een waar hoger niveau weten te tillen. Waar bands als Dark Funeral op platvloerse wijze tegen het christendom aanschoppen lijken bands als Watain en bijvoorbeeld ook Funeral Mist een andere route te volgen. Geen platvloerse blasfemie, maar een weldoordachte en meer intelligente aanpak lijken deze bands na te streven. Zij verdiepen zich daadwerkelijk in de religieuze materie en weten hiermee een veel angstaanjagender stuk muziek neer te zetten dan menig imageband.
Casus Luciferi uit 2003 is het meest recente werk van Watain en is een ware zwarte mokerslag. De riffs zijn snijdend en gelaagd, de drums donderen als trommelen uit de hel en de bezeten zang doorklieft je gehoorgangen. Het hele album klinkt als een lange preek die in een dichtgeslibte en doodse kerk in de diepste krochten van de hel gehouden wordt.
De muziek is doordrongen van een fanatisme en een bezetenheid die zijn weerslag vind in bijvoorbeeld het monumentale Black Salvation, het epische Opus Dei (The Morbid Angel) en het klievende I Am The Earth. Gitzwarte haat die niet voortkomt uit kinderlijke blasfemie, maar uit personen die werkelijk ervoor staan en geloven wat zij verkondigen. Juist dit punt maakt deze muziek zo overtuigend, het is geen aangemeten imago, maar een groot geheel.
Deze zwarte brok is gezegend met een voor deze muziek perfecte productie, die verzorgd is door Necromorbus. De instrumenten zijn goed van elkaar te onderscheiden, maar de productie is nergens clean. Over het geheel hangt een doodse, morbide en tegelijkertijd waardige en religieuze sfeer.
Casus Luciferi is een mijlpaal van hedendaagse black metal, waarin men zeker de oude meesters als Darkthrone kan terughoren, maar Watain lijkt nog veel verder te gaan en is absoluut uniek.
Tracklist:
1. Devil's Blood
2. Black Salvation
3. Opus Dei (The Morbid Angel)
4. Puzzles ov Flesh
5. I am the Earth
6. The Golden Horns of Darash
7. From the Pulpits of Abomination
8. Casus Luciferi
