Het zal waarschijnlijk geen enkele ge�nteresseerde zwartmetaalkop ontgaan zijn dat Ahnenwerk van Kermania nogal wat stof heeft doen opwaaien, in die zin dat zo�n beetje elke e-zine of elk tijdschrift dat er een stuk over heeft geschreven, de woorden niet kan vinden om ons lezers duidelijk te maken hoe goed dit album, afkomstig van het al even spraakmakende Duitse label V�n, wel niet is, en de woorden van grenzeloze lof worden ons op een dusdanig overtuigende en tot de verbeelding sprekende wijze toegeschreeuwd, dat wij, black metal adepten die eens wat meer willen horen dan alleen maar old school duivelsragwerk, en graag ons oor te luisteren leggen bij een meesterwerk dat bol staat van atmosfeer en ons rillingen en kippenvel bezorgt en ons bijkans of geheel tot tranen roert en dat maakt dat ook wij geen woorden kunnen vinden voor zulk een onge�venaarde pracht (daar die woorden hoe dan ook te belachelijk zouden zijn en we ons zouden moeten generen voor het uitspreken ervan, omdat w�t we ook zeggen, het album totaal geen recht gedaan wordt), wel tot aanschaf van dit album moeten overgaan, want als iedereen het zegt, hebben we te maken met een mijlpaal, een album waarmee black metal geschiedenis wordt geschreven, een nieuwe maatstaf voor het genre, ware het niet dat ook voor een album als Ahnenwerk geldt dat de meningen hier en daar toch een beetje verdeeld kunnen zijn.

Welnu. Objectiviteit en subjectieve belevingen zijn weer lekker in strijd met elkaar. Wie wint? Ik moet zeggen, Ahnenwerk zet je flink aan het luisteren, er gebeurt van alles. Dit heeft te maken met het over het algemeen duistere en melancholische karakter van het album. Het wat zware geluid en de manier waarop de vocalen ons worden gepresenteerd, en niet in de laatste plaats de lange duur van de nummers Schwertes Shaerfe Beichtgesang en Heimatferne Rast, maken Ahnenwerk een opvallend album. Maar met zulke eigenschappen heb je nog geen meesterwerk gemaakt. Sterker nog, al met al zijn de twee genoemde nummers naar mijn smaak veel te lang. Lange nummers kunnen wel, maar in dit geval komt het een zekere kracht niet ten goede. Ja, verveling slaat zelfs toe. Bovendien kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat Kermania teveel leunt op zaken als atmosfeer en melancholie. De bedoeling is goed; kom maar op met nu en dan een rilling door mijn ruggenmerg, maar in het geval van Ahnenwerk komt de melancholie mij te geforceerd over. En dan zijn er de momenten van heldere zang, gepaard met melodie. De man kan niet zingen. Deze zangmomenten klinken regelmatig akelig lelijk en er wordt dan gebalanceerd op de grens van vals en erg vals. Dat kan en mag niet de bedoeling zijn; onzuiver gekeel voegt niks toe, het irriteert. Op het muzikale vlak zijn de nummers wat goede idee�n betreft te dun bezaaid. En ook hier bespeur ik regelmatig valse tonen. Geen dissonanten, maar onzuiverheden.
Verder ontbreekt het zo goed als aan climaxen. Met name tijdens de lange nummers wordt er veel te lang voortgeborduurd op een en dezelfde riff en melodie, waarna je een verrassende wending zou verwachten, maar dan word je getrakteerd op herhaling. De kalmere intermezzo�s van akoestische gitaar redden de boel dan ook niet. Sterker nog, ze gooien er een schepje bovenop: de muziek wordt slomer en slomer.

En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar dan denkt men dat er wat mij betreft totaal geen lol te beleven valt aan Ahnenwerk, maar dat is niet waar. Want veel passages beginnen veelbelovend; de cd bevat een aantal sterke momenten, met name op het gebied van melodie, dat door middel van rauw klinkende gitaarpartijen wordt gepresenteerd. Maar dan komt op den duur het probleem van te lang doorkabbelen om de hoek kijken. Dit probleem is veel minder aanwezig tijdens een nummer als Veitersberg 1487, puur door de kortere duur van de compositie, maar dat neemt de slechte heldere zang niet weg, die er vrij prominent aanwezig is. Het is ook nooit goed.

Concluderend is Ahnenwerk een schijf die potentie laat horen, maar men wilde misschien teveel. En wat ik al eerder zei: ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat er teveel op melancholie en atmosfeer wordt geleund. Het is te makkelijk, haast te voor de hand liggend, wat er allemaal gebeurt. Te makkelijk, omdat het mij iets teveel klinkt als een �maniertje�.

Na een flink aantal kritische en minder kritische luisterbeurten komt dit album mij behoorlijk de strot uit. Maar ja, objectiviteit en subjectieve belevingen� Het is aan eenieder voor zich om uit te maken of de muziek van Kermania iets voor diegene is, of niet. Logisch. En toegegeven, Ahnenwerk is nou eenmaal een album waar een behoorlijk aantal mensen gevoelig voor is. Wel, veel plezier ermee en proost.

Tracklist:
1. Schwertes Shaerfe Beichtgesang
2. Veitersberg 1487
3. Heimatferne Rast
4. Ahnenwerk