Toen ik het album voor het eerst in mijn handen kreeg, bekroop me gelijk zon vervelend gevoel. Een lelijk ontworpen half uit elkaar gerukt, gemarteld wezen kijkt me toe. Juist ja, het artwork is nou niet bepaald om over naar huis te schrijven. Uiteraard is dat altijd een kwestie van smaak, maar ik ben wel van mening dat goed artwork belangrijk is voor de aantrekkelijkheid van een album. Noem me kortzichtig, maar vaak zegt het ook nog eens wat over de band die het schijfje vol geluid heeft gepropt. Mater Monstifera slaagt in ieder geval niet voor de eerste test. De bandfotos zijn helemaal om te huilen en wanneer de vrij sneue bandleden mij aankijken, is mijn mening al een beetje benvloed.
Gelukkig is de muziek nou ook weer niet z slecht, het is allemaal wel aardig. Helaas blijft het daar ook bij. Hier en daar zijn wat vermakelijke nummers te vinden, maar het geheel is nou niet bepaald baanbrekend en verrassend. De soms snoeiharde blackmetal wordt gecombineerd met wat lollige keyboardsounds; dat hebben we vaker gehoord. Echt interessant kan ik de muziek dus niet noemen. Halverwege het veertig minuten tellende album, ben ik al vertrokken.
Toegegeven, Zrozen z hřchu is zeker niet het slechtste album wat ik ooit heb gehoord, (en believe me, dat zijn er heel veel geweest) de muziek weet me gewoon niet te boeien. Wie weet denken anderen daar anders over
Tracklist:
1. Zrozen z hřchu
2. V hlubinch zapomněn
3. Osudem proklet
4. Svce ivota
5. Smě du zčernalch
6. Lhř
7. Plamen
8. Poutnci věčnost
9. Outro
10.Nevinnost (bonus track)
