Lunarsea's debuut is verrassend goed. Het progressieve verleden van de band is terug te horen in de erg 'schone' en heldere gitaarlijnen, die de vette en gore leads vervangen die meestal zo kenmerkend zijn voor het genre. Dat maakt luisteren naar Beside The Driver en Still Age, Still Time fris en aangenaam. Uiterst melodieus, uiterst gevarieerd. De rauwcleane zang van Dead End Road, He Walked en de electronica in Evolution Plan.txt dragen daar ook aan bij. Ook horen we in de refrein-opbouw van Tales Of N.D.E. de invloeden van de latere In Flames terug. Verder is de vroege periode van die band (natuurlijk, zou ik haast zeggen) ook een grote invloed.
Hier verwacht je een negatieve kanttekening. Dat moet gewoon. Helaas, behalve het 'dit hebben we ooit ergens misschien eerder gehoord' valt er gewoon weinig op Hydrodynamic Wave aan te merken. Dat de score niet in de negentig valt is een gevoelskwestie. Daarvoor is het materiaal net niet 'meesterlijk' genoeg. Blijft over: Spul voor mensen die hun melodeath net effe anders, maar wel kwalitatief sterk willen.
Tracklist:
1. Beside The Driver
2. Hate Net On Broken Heart
3. Dead End Road, He Walked
4. Qubenauts
5. Still Age, Still Time
6. Solstice Woman
7. Evolution Plan.txt
8. The Smokers
9. Onirica Frequencies
10. And The Gardens Of Jaded Remained Void
11. Tales Of N.D.E