Het album begint nogal progressief met het lange titelnummer dat qua sfeer wel wat weg heeft van Symphony X. Daarna weerklinkt echter de supervette Judas Priest-achtige kraker Arcturus #9 dat uitnodigt tot een fikse headbanger partij. Het is jammer dat de top 40 volstaat met gefabriceerde acts en onzinrappers, want een song als het pakkende Ghost World verdient het gewoon om op nummer 1 te staan. De grote smaakmaker van The Parallel Otherworld is echter de fantastische zangprestatie van Pagans Mind (overigens n van de beste nieuwe progmetalacts van de laatste jaren) zanger Nils K. Rue. Als extra afscheidscadeau krijgen we een sublieme coverversie van Mercyful Fates klassieker The Oath waarbij de Mercyful Fate gitaartandem Denner/Scherman zelf te gast is.
Heb je interesse in een uitdagend album vol met melodie maar toch wel nodige ballen? Dan is The Parallel Otherworld een vette aanrader. En nu maar hopen dat de broertjes Drover meneer Mustaine nog eens kunnen aanzetten om een echt goed nieuw Megadeth album te maken. Want die dateert toch alweer uit 1992.
Tracklist:
1. The Parallel Otherworld
2. Arcturus #9
3. The Eternal Call
4. Ghost World
5. Thousand Winters Old
6. Spirit Sanctuary
7. Order Of The White Light
8. Astral Flight
9. Shadowanderer
10. The Oath