Een nieuw album met Satyrian in april en even daarvoor ook al een met The Bloodline, Roman Sch�nsee, die eerder al werk afleverde voor onder andere Asrai en Pyogenesis, heeft het er maar druk mee.

Voor het tweede The Bloodline-album krijgt Sch�nsee hulp van zijn Satyrian/The Dreamside-collega Kemi Vita. Where Lost Souls Dwell opent met At The Waters Of Lethe, waarin het gitaarwerk dik in orde is, maar de teksten nogal repetitief zijn. De woorden �She is thus dead in her flesh� van Vita worden tot vervelends toe gevolgd door Sch�nsee's �For the blood is the life�. Wat volgt zijn acht nummers waarvan het merendeel nou niet bepaald makkelijk in het gehoor ligt. Het nummer Cut The Corts (zullen ze niet cords bedoeld hebben?) klinkt best aardig, maar de riffs lijken als twee druppels water op wat Within Temptation op Enter en The Dance liet horen. Het tempo op Where Lost Souls Dwell ligt vaak laag en de duistere muziek � er wordt veel gebruik gemaakt van mysterieuze keyboardklanken � krijgt een nog donkerder karakter door de gesproken stukken tekst tussendoor en de eigenzinnige zang van Sch�nsee.

Where Lost Souls Dwell heeft zo zijn momenten, maar over het geheel genomen is dit niet een schijf waar ik letterlijk noch figuurlijk vrolijk van word. Nee, dan zet ik liever nog een keer Eternitas van Satyrian op.

Tracklist:
1. At The Waters Of Lethe
2. Final Journey
3. Opium Hearts
4. Cut The Corts
5. Remember
6. Abandon All Hope
7. I Think We Simply Fall
8. Where Lost Souls Dwell
9. Ocean In Flames