Het nieuwe Annihilator album begint al gelijk met een snel thrashy nummer ,namelijk Ultra motion. De riff klinkt lekker snel en de drums beuken flink door. Aan de zang te horen heeft de band dit deze keer wat moderner aangepakt, er staat namelijk een licht effect onder. En ook zijn er verder tijdens het nummer enkele samples te horen. Maar ondanks dit alles klinkt het lekker heavy.
Het nummer dat daarop volgt, Torn geheten, klinkt over het algemeen heel erg lekker. En de zang is ook heel erg aanstekelijk, wat dit nummer heel erg geschikt maakt om live te spelen. Ook is er halverwege dit nummer een heerlijk jankende en beukende solo te horen. Met het nummer Lunatic asylum weet Annihilator het tempo nog wat te verhogen. Over het algemeen klinkt dit nummer behoorlijk futuristisch met riffs die aan Fear Factory doen denken. De zang is behoorlijk snel, wat dit nummer tot een echt thrash nummer van deze tijd maakt.
Striker is dan het volgende nummer, dit is mijn persoonlijke favoriet van het album. Het is ook het meest verrassende nummer van het album aangezien het meer een power metal nummer is dan thrash. De zang doet me heel erg aan Maiden denken, maar een Maiden fan zal hier ongetwijfeld heel anders over denken. Wat dit nummer dan tochwel een beetje uniek maakt is de tamelijk rauwe riff die op de achtergrond te horen is.
Verder wordt dit album gevuld met meer van hetzelfde maar dan weer op een andere manier. Zo hebben we Prime time killing wat mij muziekaal vooral aan Megadeth deed denken. The blackest day is een nummer dat ik zoals een paar vorige nummers heel erg eigentijds vind klinken, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat dat slecht is als het om thrash gaan, integendeel, het is een mooie mix tussen een oude en nieuwe stijl. En dan hebben we nog Nothing to me dat duidelijk een jaren 80 sfeer uitstraald door de poppy zang die er in voorkomt, maar verder blijft dit een uitstekent thrash/heavy nummer. Het nummer Fire power vind ik persoonlijk heel erg indrukwekkend klinken, vooral de openingsriff. Maar ook het lekkere drumwerk mag er zeker zijn. Ik moet hier wel zeggen dat ik de solo redelijk saai vindt.
Cold blood is zoals de titel doet vermoeden een rasecht thrash nummer zoals Slayer dat vroeger (en tegenwoordig nogsteeds trouwens) zo mooi speelde. Dit is ook een van de enige nummers van het album dat een duister thema uitstraald. Op het album staat verder ook nog een live versie van Shallow grave, maar daar kan ik niet over oordelen aangezien het hier over een promo ging.
Al met al vind ik dat voorman Jeff Waters heel goed zijn werk heeft gedaan, maar de rest van de band uiteraard ook.
Tracklist:
1. Ultra motion
2. Torn
3. Lunatic asylum
4. Striker
5. Ritual
6. Prime time killing
7. The blackest day
8. Nothing for me
9. Fire power
10.Cold blooded
11. Shallow grave
