Het vorige Ministry album, Houses of the Mole, was door de terugkeer naar de stijl van begin jaren 90, ten tijde van Ministrys grote doorbraak Psalm 69, een groot feest van herkenning. Menig (voormalig) Ministry adept die de band een beetje uit het oog was verloren en eigenlijk al opgegeven had sprong dan ook een gat in de lucht bij het horen van Houses of the Mole wat gekscherend weleens Psalm 70 werd genoemd.
Dat men daarmee de iets experimentelere stijl die men met Filth Pig had ingezet en die doorgezet werd op Dark Side of the Spoon en Animositisomina dus weer terug in de kast zette was jammer, maar mocht de pret niet drukken. Ik was daarom vooral benieuwd naar wat Ministry opperhoofd Al Jourgensen ditmaal weer uit de hoge hoed zou toveren. Want ondanks dat 'Houses of the Mole' een geweldig album was, was het toch vooral een beetje een recycle oefening.
Het eerste nummer van dit album, Rio Grande Blood, hakt er op ouderwetse wijze gelijk al vreselijk hard in. Dit nummer en het nummer daarop, Senor Peligro, gaan met vaak behoorlijk thrashy aandoende riffs en op hol geslagen drums full speed ahead. Dit alles opgeleukt met de inmiddels onvermijdelijke George Bush samples en soundbits. Want dat Al Jourgensen een hekel heeft aan George Bush is een behoorlijk understatement. Hierna wordt er iets gas teruggenomen, het nummer GangGreen klinkt bijvoorbeeld wat eentoniger en zou niet misstaan op een Revolting Cocks of Lard album. Her en der sijpelt er in de overige nummers trouwens ook behoorlijk wat melodie en zelfs refreintjes door, luister bijvoorbeeld maar naar een nummer als LiesLiesLies.
Tekstueel gezien zal het met titels als Fear (is Big Business), het eerder genoemde LiesLiesLies, the Great Satan (dat in een iets andere versie ook al op het remixalbum Rantology stond), Palestina en Ass Clown (waar Jello Biafra een gastrol op heeft) geen verrassing zijn dat de hoofdmoot weer bestaat uit ouderwets Bush bashen. Aan de ene kant kan je denken dat we dat inmiddels wel een beetje gehoord hebben, maar aan de andere kant brengt Al Jourgensen dit alles met zoveel vuur en passie dat het nergens echt storend wordt.
De invloed van mannen als Tommy Victor (Prong) en Paul Raven (Killing Joke), die op dit album voor het eerst meedoen en ook live hun opwachting zullen maken in de Ministry line-up (naast oudgediende Mike Scaccia en Slipknot drummer Joey Jordison), klinkt trouwens duidelijk door. Het geheel is namelijk een stuk meer (thrash-)metal en iets minder industrial geworden.
Was Houses of the Mole zoals eerder gezegd een, meer dan geweldige, recycle oefening. Op Rio Grande Blood is er gelukkig iets meer afwisseling te horen. Al is dit zeker niet Ministrys beste album want daarvoor staan er net iets te weinig echte klassiekers in de dop op. Verder is het echter herkenbaarheid troef op dit album en liefhebbers van Ministrys Psalm 69 of Houses of the Mole kunnen dit album dan ook blind aanschaffen.
Tracklist:1. Rio Grande Blood
2. Seor Peligro
3. Gangreen
4. Fear (Is Big Business)
5. Lieslieslies
6. The Great Satan Remix
7. Yellow Cake
8. Palestina
9. Ass Clown
10. Khyber Pass
11. Untitled (Bonus Track)
