Nee, de nieuwe cd verschilt dit keer in de opzet. De eerste helft is Rage met orkest, de tweede helft is Rage zonder orkest. Dat ze weer eens met een orkest zouden gaan werken, zat er wel aan te komen. Uiteraard heeft Rage dat zelf al eens gedaan met "XIII" en "Ghosts", maar ook Victor Smolski heeft voor zijn Rage-periode al een stel klassiek getinte platen gemaakt.
Ik weet niet, maar het valt me dit keer wat tegen. Het orkest en de metal klikt dit keer gewoon stukken minder. Aan de ene kant zijn de orkestrale composities weer mooi uitgewerkt en is de metalkant weer om je hoofd bij te bangen. Maar samen is het vechten om aandacht en verliest het orkest het meestal van het 'over the top'-gitaarspel van Smoslki. Maar toch, als na de eerste twee intro's het eerste echte nummer "Innocent" van start gaat, is het geen ramp om ernaar te luisteren. Bovendien is de ballad "Beauty" dan weer wel een geslaagde samenwerking.
Vanaf track 9 is het weer ouderwets blazen. In vergelijking met het latere werk, daagt Rage ons uit wat aandachter naar de composities te luisteren. Licht-progressieve power metal is wat we krijgen en het moet wat groeien voordat je het kan waarderen. Dat komt vooral door de refreinen die stukken minder pakkend zijn dan voorheen. Jammer, want een refrein van een willekeurig Rage-nummer bleef normaal wel in je hoofd zitten. Maar voor de rest is er niks aan de hand en is het metal-gedeelte weer oerdegelijk.
Ok, dus over de gehele linie is het weer een goede Rage-cd geworden. Vergeleken met de laatste cd's plus het feit dat de samenwerking met het orkest wat tegenvalt, is de conclusie toch dat het de minste cd is geworden van de nieuwste line-up.
Tracklist:
1. Morituri Te Salutant
2. Prelude Of Souls
3. Innocent
4. Depression
5. No Regrets
6. Confusion
7. Black
8. Beauty
9. No Fear
10. Soul Survivor
11. Full Moon
12. Kill Your Gods
13. Turn My World Around
14. Be With Me Or Be Gone
15. Speak Of The Dead