Voor fans van de Fields of The Nephilim zal NFD een belletje doen rinkelen, want deze groep omvat maar liefst twee van de oud-leden van deze gothic rock legende. Het is dan ook niet verbazend dat de muziek van NFD sterke gelijkenissen vertoont met die van de Fields of The Nephilim. Bassist Tony Pettitt heeft hier zijn krachten gebundeld met zanger/gitarist Bob White en drummer Simon Rippin. Die laatste twee werkten reeds samen in de gothic rock formatie Sensorium, een Fields of The Nephilim-kloon die na n redelijk album al ophield te bestaan en overging in het nieuwe NFD. Dead Pool Rising is al het tweede album van deze groep, een waardige opvolger voor het in 2004 uitgekomen, en recentelijk heruitgegeven, No Love Lost.
Het geluid en de atmosfeer van dit tweede NFD-album lijken erg op die van de Fields of The Nephilim met een wat minder duistere inslag van een andere band waar Tony Pettitt ooit deel van uitmaakte, namelijk Rubicon. Helaas waren de songs van Rubicon nooit echt geweldig, en zijn dat dan ook de wat mindere momenten op Dead Pool Rising. Over het algemeen is elk nummer van dit tweede album te herleiden tot eerdere projecten van de diverse muzikanten op dit album, en doet zanger Bob White verdacht veel moeite om op Carl McCoy te lijken wat betreft klank, uitspraak en manier van zingen. Originaliteit is ver te zoeken, maar kwalitatief is alles aan dit album dik in orde. Schitterend gitaarwerk in Senseless bijvoorbeeld, dat waarschijnlijk een betere single zou zijn geweest dan My Possession.Dead Pool Rising is een prima album, maar heeft niet diezelfde overtuigingskracht als het vorig jaar uitgekomen Mourning Sun van de Fields of The Nephilim. Misschien is het niet helemaal eerlijk om deze twee met elkaar te blijven vergelijken, maar NFD blijft feitelijk een Fields of The Nephilim kloon, en dan gaat mijn voorkeur toch uit naar de stem van Carl McCoy. Desalniettemin zijn de negen songs van Dead Pool Rising aardig, en zitten er zeker juweeltjes tussen als het mooie lethargische Rise, het opzwepende Senseless en de single Light My Way. Zeker interessant voor elke fan vanmoet ik het nog zeggen? NFD heeft vooral de pech dat Carl McCoy nog muzikaal actief is.
Tracklist:
1. Light My Way
2. My Possession
3. Caged
4. One Moment Between Us
5. Rise
6. Black Sun
7. Descent
8. Senseless
9. Dead Pool
.jpeg){kind=small}
