De evolutie die The Gathering in de loop der jaren heeft meegemaakt staat zo'n beetje gelijk aan hoe de mensaap veranderde in homo sapiens. Eind jaren tachtig begon de formatie uit Oss als doom metalband en verzorgde men het voorprogramma van grootheden in wording als Morbid Angel en Death. Sinds hun debuutalbum �Always...� uit 1992, dat tussen gothic en doommetal in lag, hebben de Brabanders met ieder album een nieuwe sound en blijft het vijftal zich keer op keer verder ontwikkelen.

Wat The Gathering zeventien jaar na oprichting laat horen is moeilijk te omschrijven. De band zelf hanteert triprock als omschrijving, terwijl anderen atmosferische softrock ook een optie vinden. Hoe dan ook, The Gathering is met �Home� bij alweer hun negende studioalbum aanbeland. Verwacht echter geen terugkeer naar de gouden periode van de band, midden jaren negentig, waarin het met de heavy albums �Mandylion� en �Nighttime Birds� veel hedendaagse gothic metalbands inspireerde.

�Home� komt eerder in de buurt van het vorige studioalbum �Souvenirs�. Dat betekent dertien complexe, dromerige en melancholische, door zachte gitaarritmes en piano/synths gedragen songs met diepe teksten. Vanzelfsprekend is zangeres Anneke van Giersbergen weer het stralende middelpunt, met haar unieke stemgeluid en onge�venaarde vocale kwaliteiten. Opmerkelijk is het nummer �Solace� waarin een paar keer gesproken stukken in verschillende vreemde talen langskomen en de marcherende drums van Hans Rutten de aandacht trekken. Ook de pakkende songs �In Between�, �Waking Hour� en �Shortest Day� mogen er zeker wezen.

Toch zullen een hoop mensen weer veel op te merken hebben over het feit dat The Gathering niet meer die stevige metal-/rockband van weleer is. Ooit zal ook bij die mensen het kwartje vallen. The Gathering vindt zichzelf telkens opnieuw uit en blijft niet bij ��n sound of genre hangen. Mijn enige punt van kritiek ten opzichte van �Home� is daarom ook niet dat de band te soft klinkt (daar ben ik inmiddels wel overheen, bovendien vind ik ook de softere albums van deze band erg sterk), maar dat zelfs na een aantal luisterbeurten het onderscheid tussen de songs onderling behoorlijk klein is. Er wordt nergens iets totaal anders neergezet of even lekker uit de slof geschoten.

Wil je je zuurverdiende centen aan een goede metalplaat spenderen, zoek dan een leuke band uit het rijtje rechts van deze review. Met metal heeft �Home� namelijk niets te maken. Sta je open voor een band die muzikaal experimenteler is dan Herman Brood ooit was met verboden middelen, dan heb je aan The Gathering altijd een goeie. Op �Home� neemt The Gathering je wederom mee op een sfeervolle journey, en hoewel dit niet hun beste werk is blijft het een band om van te genieten en om heerlijk bij weg te dromen.

Tracklist:
1. Shortest Day
2. In Between
3. Alone
4. Waking Hour
5. Fatigue
6. A Noise Severe
7. Forgotten
8. Solace
9. Your Troubles Are Over
10. Box
11. The Quiet One
12. Home
13. Forgotten Reprise