Gooi God Dethroned en Six Feet Under in een mixer en The Lucifer Principle zou ongeveer de band moeten zijn die je dan als uitvloeisel op je bord krijgt. Mid-tempo, zware grooves, maar ook genoeg ruimte voor melodie. Het is allemaal lekker verteerbaar en het is zeer aangenaam om naar te luisteren. Voor mensen die van death metal houden die niet je trommelvliezen aan gort rost of probeert de snelheidsbarriere te doorbreken zou Flamethrower als zoete koek erin moeten gaan. Ik moet zelf bekennen dat ik denk dat het de band goed zou doen als men iets gevarieerder aan het werk zou gaan.
Ik noemde eerder een God Dethroned die mede door hun dynamiek de luisteraar echt bij de strot weten te grijpen. Nu blijft The Lucifer Principle naar mijn idee soms wat braaf. Zo nu en dan zou de band eens wat nuance overboord mogen gooien en de poorten van de hel eens lekker moeten losraggen. De band barste namelijk van de goeie ideen en de riffs en melodien in nummers als Possessed by Christ en Down zijn erg sterk. Maar dan zou de band mijns inziens wel wat meer moeten durven; vooral het openingsnummer The Violence lijkt wat gezapig voort te kabbelen. Aan het instrumentele kunnen van de heren zal het niet liggen, want spelen kunnen ze zeker. Bovendien is de strot van zanger Earik flink diep en bruut.
Het moet gezegd dat het gebodene er bijzonder professioneel uitziet. De hoes, de opmaak van de cd, hier is totaal niets op aan te merken. Ook de productie is ook uitermate gelikt en ook hier valt niets op af te dingen; het klinkt geluidstechnisch als een klok. Het lijkt of de band barst van goede ideen, maar het niet aandurft om de pitbull eens van de lijn te laten, waardoor het soms een verlegen keffertje blijft. Maar nogmaals; voor degenen die hun death metal het liefst redelijk hapklaar en goed verteerbaar hebben is The Lucifer Principle geen band om links te laten liggen.
Tracklist:
1. The Violence
2. Down
3. Breaking the Spell
4. Adrenalin
5. Possessed By Christ
6. Burn!
