Met deze recensie gaat u, waarde lezer, nou net richting zo'n uithoek. Winterjassen verplicht, anders wordt uw bloed een waterijsje en uw snot een rij pegels. Want hier gelden de wetten van Vorkreist en Vorkreist heeft het nou net op u gemunt. En uw voorganger, en uw volger.
Vorkreist is muzikaal 1 en al blauwbekken. Deze Fransmannen weten hoe ze van koele briesjes bulderende sneeuwstormen moeten maken. Een rake greep naar de instrumenten en bloedstollend gekrijs zijn bijvoorbeeld al een ferme stap in de goede richting.
Klinks heel erg "blackmetal", niet? Nu, in zekere zin slaat deze uitspraak geen pleefiguur. Het nieuwe album van Vorkreist, "Sublimation XXIXA", is namelijk overwegend blackmetal. Blackmetal is in ieder geval het overduidelijke uitgangspunt dat zo nu en dan wat bijval van deathmetal krijgt. Verwacht van death echter niet te veel, Vorkreist gaat niet op de brute tour.
Als "Sublimation XXIXA" al ergens mee vergeleken kan worden, dan is het oude werk van Belphegor wellicht een geschikte kandidaat. Let wel, in wezen hebben Vorkreist en Belphegor weinig overeenkomsten. Beide bands spelen sfeervolle blackmetal met een scheut death, hoewel Belphegor deze scheut op de laatste albums aanzienlijk heeft uitgebreid. Bij Vorkreist liggen de verhoudingen ongeveer 70:30 met de blekkie klanken aan de winnende kant.
Zoals gezegd is "Sublimation XXIXA" met name een heel kil album geworden. Nadruk ligt op snel spel, hoewel de remmende muziekstukken er ook zijn en er ook mgen zijn, en met name erg sfeeropbouwend uitpakken. Het geluid van "Sublimation XXIXA" is weliswaar stukken voller dan van een doorsnee blackmetal band, toch is de overvloed aan dit genre onmiskenbaar. De riffs, de typische, ijzige sfeer, de vocalen, alles in Vorkreist verwijst naar de blekkie roots, hoewel het eindresultaat soms een jasje aan krijgt. De vocalen worden dan wat lager gestemd waardoor een heuse brulgrunt zich door het ijs heen boort.
Wel wordt "Sublimation XXIXA" op den duur wel een beetje voorspelbaar. Een aantal ijzersterke nummers zijn een feit (waaronder de opener "Great Order Of Sterile Lunacy", "Sodogma", "Thy Dead Divine" en de afbouwende afluiter "Ecstatic In Repulsion") maar feit is ook dat Vorkreist de belangrijke sfeervolle elementen die de band behoorlijk aansterken niet het hele album lang weet vast te houden. Zo bouwt de band een geweldige ijsberg met de opener, maar zakt deze bijna in z'n geheel in elkaar tijdens de veel simpelere opvolger "Sublimation XXIXA". Wie de luisteraar gouden bergen belooft, doet er goed aan dit ook waar te maken.
Desondanks is dit beslist een aanrader voor u die death noch black enkel "au naturel" blieft. Hoewel met hele sterke neigingen naar het laatste toont Vorkreist een aardige verbroedering van beide en steekt ferm van wal. Muts op, sjaal goed om en consumeren maar.
Tracklist
1. Great Order Of Sterile Lunacy
2. Sublimation XXIXA
3. Mystical Hierarchy Of Perdition
4. Thy Death Divine
5. Sodogma
6. Torture Kult
7. Void Of Grace
8. VKT Konklave
9. Ecstatic In Revulsion
