�Modes Of Alienation� maakt weer eens duidelijk dat talent om muziek te spelen niet gelijk is aan talent om te componeren. Gitarist Joshua Podolsky mag dan wel (sessie) werk hebben gedaan voor uiteenlopende acts als Kiss, Rob Halford, Testament, Whitesnake, Christina Aguilera en Cypress Hill, maar van songs schrijven heeft hij helemaal geen kaas gegeten. Dit album bevat tien instrumentale songs waarin zijn gitaarspel centraal staat, maar allen zijn ze overbodig, standaard en oersaai.

Het begint al met de ritmesectie. Hoewel deze bestaat uit Dave Ellefson (ex-Megadeth) en Craig Nelson (Flotsam & Jetsam), stelt de voortdurend voortkabbelende viermaats partij niets voor. Joshua doet zijn best om alle stijlen gaande van latino tot metal te dekken, maar overal vliegt hij de bocht uit met saai getokkel en standaard E-powerchords. De arrangementen zijn bedroevend slecht en er komt geen enkele goede of originele melodie langs. En om de ramp nog wat groter te maken: de productie is zeer matig (en dat voor een productie in Steve Vai�s The Mothership!) en het artwork zou nog worden afgekeurd door een derderangs antistaat punkband.

Als iemand deze cd wilt, zal hij/zij op dinsdagavond bij het ophalen van de vuilnis dit onding even snel uit mijn vuilnisbak moeten vissen voor de vernieling van het schijfje intreedt. �Wat een onconstructieve review zonder argumenten, Kristof�, �Afbreken is lekker makkelijk ja!�. De kritiek zal wel weer komen, maar dit is gewoon afval. Punt uit.

Tracklist:
1. Replihate
2. For Max
3. Sol Amente
4. Twin Twang Twung
5. A Question
6. The Thing
7. In The Name Of
8. The Audition
9. Self
10. Black Art